اولین کتابی از سارا جی ماسه که انقدر امتیاز پایینی بهش میدم، حالا چراشو تو ادامه میگم‌.

اول از همه چون خیلی خیلی زیاد از سکس نوشته بود، به نظرم اگه صحنه های سکسش رو حفظ کنیم کتاب قشنگ نصف بشه. دیگه واقعا زیاده‌روی بود این حجم از جمله‌های کلیشه‌ای و مسخره.

دوم اینکه نستا هیچ ثبات شخصیتی ای نداشت. اینکه تو طول زمان تغییر کنه واقعا عادیه اما اینکه از یه جمله تا جمله بعدیش یهو عوض بشه با عقل جور در نمیاد.

چرا واقعا این جمله تو چند صفحه باید هی تکرار بشه تا آدم حالش ازش بهم بخوره؟ جمله هم این بود: Like calls to like.

احتمالا چیزای دیگه‌ای هم هست که الان یادم نمیاد.

قسمت‌های سکس رو که کنار بذاریم میتونم بگم خط داستانی رو در کل دوست داشتم.

همچنان شخصیت‌های مکمل دوست‌داشتنی‌ای داشتیم که خیلی به جذابیت داستان کمک می‌کردن.

ریس و فیرا هم که طبق معمول عالی ⁦❤️⁩

فقط امیدوارم الین و ازریل با هم ازدواجی چیزی نکنن چون خیلی مسخره میشه اگه ۳ تا خواهر با این ۳ تا دوست ازدواج کنن.
        

          تقریبا دیگه همه می‌دونند رابطه‌ی من و سه جلد اول مجموعه‌ی درباری از خار و رز چه شکلیه.
نه اینکه متنفر باشم ازش  ولی عاشقش هم نیستم. کاملا خنثی. اما جلد چهارم یا به عبارتی جلد اول سه گانه دوم...از همین تریبون اعلام می‌کنم این کتاب تمام عشق و علاقه ی من رو برای خودش داره! 
نستا شخصیتیه که تقریبا همه از همون جلد اول ازش متنفر می‌شن در حالی که من دوستش داشتم! نه اینکه بگم کارهای درستی انجام می‌داد...اما به قول یکی از دوستام  واقعی‌تر از بقیه به نظر می‌رسید و البته همیشه توی ذهن من این موضوع روشن بود که  پشت این رفتار تند و زننده حتما دلیلی هست! بابا بیخیال مگه می‌شه یه نفر با این اخلاق متولد بشه؟  برای همینه که وقتی فهمیدم جلد چهارم قراره درمورد نستا(و البته کاسین) باشه یه جورایی به آرامش رسیدم. گفتم آخیش! می‌دونستم نوبت توهم می‌رسه... بله دیگه اینجوری شد که من که از خوندن سه‌گانه اول فرار می‌کردم با کله رفتم جلد چهارم رو خوندم! 
یعنی دیگه رسما برام روشن شد که مشکل من توی سه جلد قبلی با شخص فیرا و شخص ریسنده چون واقعا توی این جلد کنار نستا و کاسین آرامش بیشتری داشتم.
        

          جلد چهارم ، دربار شعله های سیمین
        

          برای کسی که بعد از چهارجلد هنوز با نستا به صلح نرسیده بودم، خوندن این جلد از نگاه نستا آرچرون خیلی متفاوت و جذاب بود.
هرچقدر که جلد فرعی قبلی ناامید کننده بود، این جلد با داستانای مختلف از نستا و اهریمن درونیش، آموزشاش، دوستیش با خانه باد، برخوردش با امری و گوین و... داستان رو خیلی خیلی جذاب کرد.
طبق معمول تمام کتابای جی ماس، این کتاب هم رمنسش زیاده (البته نه به اندازه ی جلد دوم) اما به غیر از اون داستان جذابیت خاص خودشو داره. 
من آخرلی داستان انتظار داشتم یکم متفاوت بشه، اما بازم با وجود تمام کسریایی که میشه تو کتاب دید دوستش داشتم و بالاخره با نستا به صلح رسیدم.
        

          با همه نفرتم از نستا، این کتاب در نهایت قلب منو بهش نزدیکتر کرد…
تفاوت آدمی که بود و آدمی که بهش تبدیل شد، فداکاریهایی که در حق خانواده و دوستاش کرد