قبايل ترک يكى بس از ديگری از مشرق مى‌رسيدند اما همه آن‌ها در برابر تمدن مختلط ايرانى - عربى كه از بخارا تا عراق گسترش داشت تحليل مى‌رفتند؛ ترک‌هايى كه توانستند از ايران بگذرند و به آسياى صغير بروند راه و روش خود را حفظ كردند و به فرهنگ عربى تسليم نشدند. آن‌ها آسياى صغير را تقريباً به صورت قسمتى از سرزمين اصلى و مادريشان در تركستان درآوردند اما در ايران و سرزمين هاى محدود و اطراف آن قدرت فرهنگ و سنن ايرانى به قدرى زياد بود كه آن‌ها مجبور گشتند آن را بپذيرند و خود را با آن سازش دهند.

در مدت پنج سالی که جزیره جاوه با حکومت بریتانیایی هند مربوط بود، يك انگلیسی شایسته به نام «توماس استامفورد رینلز» به عنوان نایب الحکومه در جاوه حکمران بود «رینلز» در گزارش خود نوشته است که تاریخ فعالیت استعماری هلند، یکی از عجیب ترین روابط خیانت و رشوه خواری و کشتار و پستی و فرومایگی میباشد.» [آن زمان هند دور یا همان جزایر شرقی هندوستان تحت سیطره کشور هلند بود] در میان هزاران کار زشت که مأموران هلندی انجام میدادند يك نوع بچه دزدی منظم به وجود آورده بودند که در جزیره «سلب» کودکان را به سرقت میبردند تا آنها را در جاوه به صورت غلام و کنیز مورد استفاده قرار دهند این بچه دزدی اغلب با غارت و کشتار همراه بود.

تعجب‌آور است که چگونه انگلیسی‌ها اغلب نسبت به مبارزات آزادی‌خواهانه ملل دیگر ابراز علاقه می‌کنند منتها به شرط آنکه با منافع خودشان تصادمی نداشته باشد. وقتی که یونان به خاطر آزادی خود مبارزه می‌کرد "بایرون" شاعر و گروهی دیگر به آنجا رفتند و به آن‌ها کمک دادند. وقتی ایتالیا به مبارزه پرداخت آن‌ها منتهای حسن نیت خود را ابراز داشتند و آن‌ها را تشویق می‌کردند. اما وقتی که در همسایگی آن‌ها ایرلند و کمی دورتر مصر و هند و جاهای دیگر به مبارزه آزادیخواهانه می‌پردازند پیام‌آوران آن‌ها گلوله مسلسل است و خرابی و ویرانی را برای آن‌ها ارمغان می‌برند.

[در جریان جنگ جهانی اول ] آلمان از راه هوا نیز به انگلستان حمله برد. ناوهای هوایی بزرگ به نام «زیپلین» در شبهای مهتاب به روی انگلستان می آمدند و بر لندن و مراکز کارخانه های مهمات سازی بمب میریختند. بعدها هواپیماها به این بمبارانها پرداختند. از آن پس صدای غرش هواپیماها و توپهای ضد ،هوایی و هجوم مردم به سرداب ها و نقاط زیرزمینی برای محفوظ ماندن از خطر هواپیماها امری بسیار عادی مردم انگلستان از این بمباران شدن اهالی غیر نظامی خیلی عصبانی و خشمگین میشدند. در واقع هم این کار خشم انگیز و بسیار مہیب و مخوف بود. اما اکنون وقتی که هواپیماهای انگلیسی بمب های خود را فرو می ریزند و مخصوصاً این اختراع شیطانی یعنی «بمب های ساعت شمار» را بر سر مردم مرزهای شمال غربی هند و اهالی عراق فرو می اندازند دیگر انگلیسیها هیچ نوع ناراحتی در خود احساس نمی کنند، زیرا این عملیات شرم آور که حتی در زمان صلح انجام میگیرد اقدامات پلیسی برای برقراری امنیت نامیده میشود.[در دوران نهضت ملی هندو نیروهای انگلیسی بارها مردمی را که خواستار استقلال بودند با هواپیماهای خود بمباران کردند.]