وجود ماشین‌های بزرگ و ترقیات صنعتی در قرن نوزدهم ملل اروپای غربی و ایالات متحده آمریکا را ثروتمند و مقتدر ساخت. آنها كم كم تصور کردند که مالك سراسر زمین هستند و ملل دیگر خیلی از آنها پست تر می‌باشند و باید جای خود را به آنها بسپارند. از آنجا که بر مقداری از نیروهای طبیعت دست یافتند نسبت به دیگران باغرور و نخوت رفتار می کردند. فراموش کردند که انسان متمدن نه فقط باید بر طبیعت مسلط باشد و او را تحت اختیار و کنترل خود درآورد بلکه باید برخویش نیز تسلط داشته باشد به این جهت است که میبینیم که در قرن نوزدهم نژادهای مترقی که از بسیاری جهات از دیگران پیش افتادند و بر دیگران برتری داشتند اغلب رفتاری میکردند که برای عقب مانده ترین وحشيان هم شرم آور بود شاید آنچه گفتم به تو كمك دهد که بتوانی طرز رفتار زشت نژادهای اروپایی را در آسیا و آفریقا که نه فقط در قرن گذشته جریان داشت بلکه هنوز هم ادامه دارد بهتر بفهمی و درك كنى.

قبايل ترک يكى بس از ديگری از مشرق مى‌رسيدند اما همه آن‌ها در برابر تمدن مختلط ايرانى - عربى كه از بخارا تا عراق گسترش داشت تحليل مى‌رفتند؛ ترک‌هايى كه توانستند از ايران بگذرند و به آسياى صغير بروند راه و روش خود را حفظ كردند و به فرهنگ عربى تسليم نشدند. آن‌ها آسياى صغير را تقريباً به صورت قسمتى از سرزمين اصلى و مادريشان در تركستان درآوردند اما در ايران و سرزمين هاى محدود و اطراف آن قدرت فرهنگ و سنن ايرانى به قدرى زياد بود كه آن‌ها مجبور گشتند آن را بپذيرند و خود را با آن سازش دهند.

در مدت پنج سالی که جزیره جاوه با حکومت بریتانیایی هند مربوط بود، يك انگلیسی شایسته به نام «توماس استامفورد رینلز» به عنوان نایب الحکومه در جاوه حکمران بود «رینلز» در گزارش خود نوشته است که تاریخ فعالیت استعماری هلند، یکی از عجیب ترین روابط خیانت و رشوه خواری و کشتار و پستی و فرومایگی میباشد.» [آن زمان هند دور یا همان جزایر شرقی هندوستان تحت سیطره کشور هلند بود] در میان هزاران کار زشت که مأموران هلندی انجام میدادند يك نوع بچه دزدی منظم به وجود آورده بودند که در جزیره «سلب» کودکان را به سرقت میبردند تا آنها را در جاوه به صورت غلام و کنیز مورد استفاده قرار دهند این بچه دزدی اغلب با غارت و کشتار همراه بود.

تعجب‌آور است که چگونه انگلیسی‌ها اغلب نسبت به مبارزات آزادی‌خواهانه ملل دیگر ابراز علاقه می‌کنند منتها به شرط آنکه با منافع خودشان تصادمی نداشته باشد. وقتی که یونان به خاطر آزادی خود مبارزه می‌کرد "بایرون" شاعر و گروهی دیگر به آنجا رفتند و به آن‌ها کمک دادند. وقتی ایتالیا به مبارزه پرداخت آن‌ها منتهای حسن نیت خود را ابراز داشتند و آن‌ها را تشویق می‌کردند. اما وقتی که در همسایگی آن‌ها ایرلند و کمی دورتر مصر و هند و جاهای دیگر به مبارزه آزادیخواهانه می‌پردازند پیام‌آوران آن‌ها گلوله مسلسل است و خرابی و ویرانی را برای آن‌ها ارمغان می‌برند.