بریدۀ کتاب

سلام برادر، البته مطلب شما درسته، چون روح استعمار همون خودخواهی و شهوترانی صاحبان قدرته و پادشاهان ملی کشورهای مختلف توی تاریخ، به مردم خودشون هم رحم نمی‌کردند. خود نهرو توی کتاب میگه که انگلستان حتی مردم خودش رو هم استثمار می‌کرده، اما با همهٔ این احوال، باز برخوردی که با هموطن داشته، از اساس با برخورد با بیگانه متفاوت بوده. برخورد امپریالیسم غارتگر غربی همواره با خشونت فراوان و تجاوزهای بی‌حد و حصر همراه بوده و غیر مسائل مادی، انگلستان، آمریکا و سایر همین کشورها، برنامهٔ جدی برای فروپاشی روانی ملت‌ها و احساس یأس و تحقیر نسبت به خودشون و ایجاد خود کم‌بینی داشتند. اون کجا که گفتمان یه کشور، فضای یه کشور، فضای تحقیر باشه، اون کجا که فضای یه کشور فضای «می‌توانیم» باشه و در ضمنش هم احیاناً تخلفاتی باشه. این هم طبیعیه ... چون رشد انسان بسیاااااار تدریج می‌طلبه و وقتی انسان‌های خودساخته نباشن، طبیعتاً هیچ حکومتی رشد نمیکنه.