از کتاب قبلی خیلی ضعیف تر بود و کلا زیاد دوست اش نداشتم.
ولی به عنوان یه سرگرمی خوبه.
مربوط به رده سنی نوجوانانه و به بزرگسال اصلا پیشنهاد نمیکنم.
        

          تجربه نشون داده وقتی با خودم می‌گم "حالا بعدا براش یادداشت می‌نویسم" بعیده که برگردم و یادداشته رو بنویسم!
خب، بیشتر از چیزی که انتظارش رو داشتم از این کتاب خوشم اومد. درسته که این بار هم تا حد زیادی حدسم در مورد پایان داستان درست بود، ولی باز هم نویسنده به‌خوبی می‌تونست من رو دنبال قلمش بکشونه تا ببینم قراره چه اتفاقی بیفته! این رو که داستان تا صفحه‌ی آخر جذابیت و معمایی‌بودنش رو حفظ کرد دوست داشتم.
شخصیت‌ها رو هم دوست داشتم و بهشون افتخار می‌کنم خیلی. (البته همچنان نیت و برانوین موردعلاقه‌ترین‌هامن) اما چیزی که ازش همچین خوشم نیومد، سمی‌بودن فضای داستان  بود. نمی‌دونم چه‌جوری توضیح بدم و نمی‌خوام توضیح بدم. 
اینو هم ذکر کنم که بابای لوئیس آدم باحالی بود ازش خوشم اومد (اسمش یادم نیست) 
دو اتفاق از این داستان برام اسپویل شده بود که با خوندنش دیدم به طرز عجیبی هردوش نادرست بوده =) و خدا رو شکر واقعا =)))))


🔴اگه نمی‌خواید داستان براتون اسپویل شه می‌تونید بقیه‌ی این متن رو نخونید چون من قرار نیست اشتباه اسپویل کنم!🔴

دلم خیلی برا فیبی سوخت. خیلی خیلی خیلی. بیشتر اتفاق‌هایی که براش افتاد ناخواسته بودن و به‌خاطر اشتباه اطرافیانش. (نگفتم همه؛ گفتم بیشتر)
بعضی جاها دلم می‌خواست میو رو بزنم راستش. چیزی که تو دلش بود رو نمی‌گفت 😭😭😭😭😭 البته به لوئیس هم مشکوک شده بودم؛ اما خب به خیر گذشت. 
و در مورد ناکس. راستش مواقعی که اون راوی می‌شد رو دوست داشتم و بیانش متفاوت، قابل درک و باحال بود. و البته این که مخاطب تا حدی می‌تونست تغییر راوی رو از روی تغییر لحن و بیان احساس کنه خودش یک امتیاز مثبت برای کتابه.
فکر می‌کردم نیت قراره بمیره و آماده‌ی این اتفاق بودم قشنگگگگگ =) خوشحالم که این‌طوری نشد.  

خلاصه، خوشحالم که بالاخره این کتاب رو خوندم و تجربه‌ی برگشتن به فضایی شبیه فضای کتاب یکی از ما دروغ می‌گوید، با حضور شخصیت‌های همون کتاب، لذت‌بخش بود واقعا.
        

          این کتاب قسمت دوم کتاب «یکی از ما دروغ می گوید» هست.
داستان از لحاظ معمایی خوب بود، اون قدر که تا پایان هیچ حدسی از ماجرا نداشتم، اما در مورد کتاب اول، تا حدودی معمای داستان قابل حدس بود.
روند داستان از ابتدا خوب شروع شد تا اینکه در اواسط داستان سطحش رو خیلی پایین میاره اونقدر که دیگر ممکن کنار بذاری و بعد از گذر از بی هیجانی، داستان یک اوج می گیره و اتفاقات پرهیجان پشت سرهم رخ می دهند تا به پایان برسی. در کل خوب بود و نمره قابل قبولی می گیرد.
داستان از بیان سه نفر، فیبی، میو و ناکس بیان می شود. اما شخصیت پردازی مثل کتاب اول نیست و اون ارتباطی که خواننده با شخصیت ها باید پیدا کنه، خیلی شکل نمی گیره. 
مسائل جنسی توش بیان میشه که لازمه رده سنی خواننده بالاتر از ۱۷ سال باشه.
        

          جلد اول بهتر و هیجان انگیز تر بود، این یکی از  اواسط کتاب، حدودی معلوم شد.
برای سرگرمی خوب است و امتیاز حداقل سه دارد، اما به علت اشاره پررنگ به همجنس بازی، یک امتیاز کم و به علت یهودی بودن، سفید ترین  شخصیت کتاب (الی که وکیل خیر و عاقل و پاک دستی است! 🤢)، هم نیم امتیاز کم می کنم. 
        

          خب، باید اعتراف کنم که به هیجان انگیزیِ جلد اول نبود.. 
امااا باز هم عالی بود. یک جاهایی فقط کتاب رو میبستم به یک نقطه خیره می‌شدم و میگفتم : پشمام😁  و وقتی اون تیکه رو هضم میکردم ادامه میدادم.. در کل خیلی دوستش داشتم.
*از اونجایی که جلد سوم (یکی از ما برگشته است) ترجمه نشده احتمالا زبان اصلی‌ش رو بخونم‌ . 🎀
        

          به جذابیت کتاب اول بود. این کتاب جلد دوم " یکی از ما دروغ می گوید" است.
اتفاقات این کتاب توی همون مدرسه و یکسال بعد از کتاب اوله. ولی شخصیت های این کتاب متفاوتن! این بار یه ناشناس سراغ بازی جرئت حقیقت میره و دانش آموزارو درگیر میکنه...
        

          واقعا نسبت به کتاب قبل ضعیف‌تر بود. البته داستان و شخصیت‌های خودش را داشت ولی به خوبی کتاب اول نبود. با این حال فکر می‌کنم هر وقت کتاب سومش ترجمه شود آن را خواهم خواند. به نظرم بزرگ‌ترین مشکل این جلد شخصیت پردازیش بود که به قوت کتاب قبلی نبود وگرنه رمزگشایی آخر داستان و حل شدن معماها به اندازه‌ی کتاب اول جالب بود.