به طور کلی کتاب های باستانی پاریزی فارغ از محتوا، جذابیت، گیرایی و طنزی زیبایی داره که خواه ناخواه شما رو به خوندنش جلب میکنه. این کتاب هم مجموعه سفرنامه های باستانی پاریزی هست که در یک جا گردآوری شده.
اگر میخواین کتاب تاریخی جذاب و پر کشش بخونید سراغ آثار باستانی پاریزی برین.
        

          عزم آن دارم که امشب نیمه مست! پای‌کوبان شیشه دردی به دست!
سر به بازار قلندر در نهم! پس به یک ساعت ببازم هرچه هست!
شوخی کردم 
عزم دارم به بازار بروم و هفت کتاب از مورخ هفت‌دوست کشورمان را بخرم و در هفت ماه آینده بخوانم!
اولین آن‌ها پاریز تا پاریس او بود که در غالب یک یا چند سفرنامه به شرح سیمای جغرافیا و صدای تاریخ مناطقی چون عراق و بین‌النهرین، سند و پاکستان، رومانی و اتریش و در نهایت پاریس بلژیک پرداخته شده است.
کتاب‌های باستانی پاریزی کشکولند! منتها کمی مدرن‌تر از اجدادشان در عصر صفوی؛ تاریخ دارند و جغرافیا، ادبیات و فرهنگ ملل، سیاست‌نامه و آداب کشورداری البته با کمی چاشنی طنز و کلام خودمانی!
از خواندن کتاب‌های او خسته نمی‌شوید؛ چه اینکه توضیحات مفصل اولا به خودی خود جذابند و ثانیا مختارید کشکول‌وار از روی آن بپرید و راه رسیدن به پاریس را کوتاه کنید!
بخش اول کتاب شرح سفر پاریزی به سرزمین عراق و زیارت عتبات است. حسن هم‌سفری با پاریزی در چند چیز است.
اول اینکه با خوانش سفرنامه او تنها با راوی در جغرافیا ره‌گذر نیستید بلکه در تاریخ هم‌سفرید. او در شرح بلاد، ساباط و رباط تنها به توصیف وضع و کیفیت آن‌ها بسنده نکرده بلکه سرگذشت آن نقاط را در طول تاریخ بازگو می‌کند.
دوم اشراف توامان او به اوضاع حالیه و احوال ماضیه سرزمین‌هاست که خواهید توانست در کنار شرح تاریخی او از ایوان کسری، طنزواره سیاسی او از جمهوری‌های مادام‌العمر عربی را نیاز بهتر بشناسید.
سوم ذوقیات فلسفی و ادبی پاریزی است که خصوصا در سفرنامه‌ها به کار می‌آید و باعث می‌شود ریشه باستانی! و مشترک لغات، فرهنگ مشترک و حکمت وقایع و آداب اجتماعی و تمدنی را بهتر باز شناسید.
بخش اول کتاب علاوه بر شرح سفر به آستان پاک ذوات مقدس،‌ شامل توصیف شهر‌های عراق، وضعیت اقتصادی، آداب اجتماعی، رودها و باغات و صناعات، دانشگاه‌ها و دولت آن دیار گزارش شده است.
سفر به سرزمین پاکستان و دیدار شهرهای پیشاور،‌ کراچی، لاهور و پایتخت و گزارش نابسامانی زبان فارسی در سرزمین هند و سند گنج قسمت دوم کتاب است. اشاره به اشتراکات فرهنگی، داستان کشورگشایی‌های محمود غزنوی و بعدها نادرشاه در هند، دیدار فارسی‌دوستان و جنگ نابرابر زبان انگلیسی با اردو و بعد از آن فارسی ...
که اگر پشتیبان اردو بودیم در برابر غارت انگلیسی، الان فارسی بیشتری در هند و سند باقی مانده بود.
در نهایت سفرنامه به بخارست، استانبول، وین، بروکسل، استکهلم و پاریس ختم می‌شود. در این‌جا نیز باستانی پی زبان فارسی و تمدن ایرانی را می‌گیرد، آن‌زمان که از جیحون تا سند و از فرات تا دانوب گسترده شده بود!
        

          سبک نوشتاری پاریزی خاص و گیراست چند کتاب از ایشون خوندم که متاسفانه عناوین را فراموش کردم
وقایع تاریخی سیاسی فرهنگی اجتماعی ایران کاستی ها و آداب و رسوم شخصیت ها و ... را به خوبی بیان کرده زندگی روستایی و آشنایی با مردم و آداب مردم روستا و مناطقه کویری کرمانی اگر این کتاب را بیابم دو باره خواهم خواند ....
        

          مانند همه نوشته های زنده یاد استاد باستانی پاریزی که بسیار خواندنی است.
        

          از پاریز تا پاریس محمد ابراهیم باستانی پاریزی رو دوست داشتم.
نه به اندازه شما که غریبه نیستید هوشنگ مردای کرمانی.
اما این کتاب هم جاذبه‌های خاص خودش رو داشت.
متن اصلی کتاب دربرگیرنده فراز و فرودهای یک زندگی است که از روستای کوچکی در کرمان شروع می‌شه و با مهاجرت تکامل پیدا می‌کنه.
چالش‌های زندگی جدید شهری، دوری از خرده فرهنگ‌های شهرهای کوچک و روستاهای ایران، رسیدن به جهانی بزرگ‌تر از هر آن‌چیزی که بستر حیات محمد ابراهیم روی اون شکل گرفته در قالب روایت شیرینی که باستانی پاریزی با مخاطب به اشتراک می‌گذاره به قدری پر کشش و خواندنی هستش که مخاطب رو با خودش همراه کنه و به عنوان یک همسفر به جای جای این سفر ببره. قالب نگارشی طنزگونه این کتاب به شیرینی اون اضافه کرده و باعث ماندگاری بهتر روایت در ذهن خواننده می‌شه.
خوندن این کتاب رو توصيه می‌کنم.
        

          از پاریز تا پاریس را بالاخره خواندم. خواندنش طول کشید. اسفند ۹۵ خریدم با عیدانه کتاب و شروع کردم به خواندن. چند باری رها کردم و بعد ادامه دادم. اردیبهشت ۹۷ تمام شد. 
سال‌ها بود که اسم از پاریز تا پاریس را شنیده بودم و بریده‌هایی از آن را این‌طرف و آن‌طرف خوانده بودم. باستانی پاریزی هم مشهورتر از آن است که کسی مثل من او را نشناسد. اوایل طلبگی هم کتاب «جامع‌ المقدمات»ش را از دوستی هدیه گرفتم. 
از پاریز تا پاریس چیزی است در مایه‌های کشکول‌هایی که علمای قدیم می‌نوشتند با دو تفاوت. یکی اینکه کشکول باستانی مثل کشکول شیخ بهائی یا خزائن نراقی خیلی تکه تکه و جُنگ‌وار نیست. شبیه «الکلام یجر الکلام» مرحوم آیت‌الله سید احمد زنجانی است. هر حرف و اتفاقی بهانه به میان آوردن سخنی جدید و خاطره‌ای و قصه‌ای دیگر است. کتاب پر است از نکات تاریخی و شعر و مَثَل و خاطرات دیده و شنیده مرحوم باستانی پاریزی و البته با یک پِی‌رنگ کرمان‌شناسی. جابه جا سخن از کرمان است و روستا‌ها و خان‌ها و دهقان‌ها و مدرسه‌ها و معلم‌هایش. تفاوت دیگر این کتاب با کشکول‌های آخوندی آن است که کتاب باستانی پاریزی کمتر عربی و مذهبی و بیشتر تاریخی، ایرانی و فارسی است. روشن است که وقتی یک استاد تاریخ دانشگاه تهران کتاب بنویسد با نوادر راغب اصفهانی متفاوت خواهد بود. 
پیش‌ترها سفرنامه و سرگذشت‌نامه بیشتر می‌خواندم. ولی مدت‌هاست کتاب‌هایی که می‌خوانم یک محور دارند یا پژوهشی هستند یا رمان یا کتاب‌هایی با موضوعات سیاسی و روانشناسی و تاریخ. یکی از ویژگی‌های مشترک سفرنامه‌هایی که خوانده‌ام علاقه خاص نویسندگان به اظهار نظر درباره همه چیز و همه کس است. بخش زیادی از این کتاب‌ها را بیش از آنکه شرح سفر پُر کند، تحلیل‌ها و پیشنهادها و انتقادهای نویسنده از عالم و آدم آکنده است. کتاب مرحوم باستانی هم تافته جدا بافته‌ای از این سفرنامه‌ها نیست. این کتاب گزارش چندین سفر داخلی و خارجی او در سال‌های مختلف و یا گزارش کنفرانس‌هایی است که شرکت کرده است. همین گونه‌گونی سفرها و سمینارها است که باعث شده نویسنده درباره‌ی سیاست، اقتصاد، سوسیالیسم، دموکراسی، استعمار، صنعت، دین، فرهنگ، محمد اقبال، بیهقی، چنگیز و هر موضوع عام و خاص دیگری که راست قلمش باشد تحلیل کند و پیشنهاد ‌دهد و گاه هم آنقدر بگوید که حوصله‌بَر شود.
برای کسی مثل من که کتاب نوشته شده در دهه ۴۰ را در اواخر دهه ۹۰ می‌خواند، گزارش‌های نویسنده بسی مغتنم است. تصویری از زندگی روزمره، قیمت‌ها، خیابان‌ها، حقوق حقوق‌بگیرها، ساختمان‌های تازه، دانشگاه‌ها و استادان ادبیات و تاریخ و خیلی ریز و درشت‌های دیگر.
کسی که دستی بر قلم دارد و گاهی صفحه‌ای سیاه می‌کند، وقتی از پاریز تا پاریس را می‌خواند هم اوقاتش‌ خوش می‌شود، هم بسیار می‌آموزد. این کتاب را می توان بعد از خواندن نگاه داشت و هر از گاهی بعضی از صفحاتش را مرور کرد.