داستان این داستایوفسکی متفاوت از داستان های سنگین و فلسفی این نویسنده هست و در فضایی طنزآمیز، به فرصت طلبی و جاه طلبی و دروغ و ریاکاری طبقه متوسط برای نزدیک کردن خودشون به افراد ثروتمند می پردازه.
داستان دیالوگ محوره و پر از دیالوگ های طولانی اما ساده و روان هست و خوندنش مثل دیگر آثار داستایوفسکی سخت نیست.
با اینکه داستان مثل بقیه آثار داستایوفسکی فلسفی و عمیق نیست اما با دیالوگ های زنده ای که داره و شخصیت پردازی که انجام داده باز هم هنر نویسندگی خودش رو نشون داده.
        

          "حرص و آز و جاه‌طلبی به قیمت گزاف"  خلاصه روند داستان است.
مهم نیست از اشراف باشی یا فرودستان ... حرص که بزنی، به یک شیوه عمل خواهی کرد.
        

          کمدیِ ماجرا اونجاست که روی جلدِ کتابی که بیشترین غلط‌های نگارشی و ویراستاریِ دنیا رو داره، با افتخار اسم ویراستار رو بنویسی.
داستانش هم یه مراسمِ سبزی‌پاک‌کنیِ بزرگ بود. کوچک و دور از شکوه.
        

          بین آثاری که از داستایفسکی خوندم، این ضعیف‌ترینش بود. نه داستان جالبی داشت، نه نکته‌ی جالبی. توصیه نمی‌کنم.
        

          این کتاب با سایر آثار داستایفسکی تفاوت چشم‌گیر و البته شباهت‌ی نزدیک و ناملموس دارد.
جان‌مایه این کتاب بر خلاف سایر آثار او نه فلسفی و پنهان بلکه اخلاقی و عیان است. پیرنگ داستان گزارشی از ارزش‌ها، باورها، تنگناها و لذات زندگی طبقه متوسط شهری در روسیه تزاری است. آن‌جا که رعایت آداب و شؤون اجتماعی و جایگاه خانواده بر بسیاری موارد دیگر غلبه دارد. در این بین به شکل آشکار طمع، منفعت‌طلبی و ناآرامی این قشر از طبقات روس بیان شده است که از این جهت با سایر آثار داستایفسکی که در پی بیان حقیقتی فلسفی و چارچوبی اجتماعی است تفاوت دارد.
اما آن شباهت ناملموس این است که در اینجا هم در جهان پنهان شده در داستان و روایت، نویسنده در حال پردازش نمادین صورت شخصیت‌هایی از جامعه روسیه است که سیرتی بیش از یک شاهزاده در آستانه زوال عقل، مادری نگران آبروی دخترش، یک دختر پاک و معصوم اما فریب‌خورده و آسیب‌دیده و یک عاشق یاغی دارند. او سعی کرده در این داستان بلند نیز با تکیه بر گفتگوهای درونی (در اینجا خواب) به کنش‌های روانی جامعه روسیه در قبال موضوعات بپردازد؛ چیزی شبیه به همان کار که در قمارباز و یا جنایات و مکافات کرده است.
اینکه دختری خود زخم‌خورده ناجوانمردی کسانی است که دل و امید به آنان بسته است، نهایت تسلیم می‌شود تا خود مرد دیگری را که در روسیه خوش‌نام است فریب دهد.
        

          من کی باشم که راجع به آثار داستایفسکی بخوام نظر بدم.