به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن

به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن

به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن

آدل فیبر و 3 نفر دیگر
4.5
11 نفر |
4 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

7

خوانده‌ام

28

خواهم خواند

35

شابک
9786009422012
تعداد صفحات
272
تاریخ انتشار
1399/8/11

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        هر هنر و علمی کتاب های مخصوص به خود را دارد. چرا کتابی خاص در اختیار والدینی، که می خواهند بیاموزند به گفتار فرزندان شان گوش فرا دهند و به گونه ای سخن بگویند که فرزندان شان آنان را درک کنند، قرار ندهیم؟ این کتاب حاوی مطالبی درباره? مهارت هایی است که به کمک آن والدین می توانند مشکلات شان را حل کنند و فرصتی در اختیار آنان قرار می دهد تا آن چه را می آموزند در راه بهبود وضع زندگی شان به کار گیرند. ادل فایبر و الیان مازلیش در مورد تجربیات خود نوشته اند، سؤالات بسیاری را پاسخ گفته اند، و داستان های بسیاری را که توسط والدین در طول چندسال نقل شده است همراه این کتاب کرده اند.
      

پست‌های مرتبط به به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن

یادداشت‌ها

          روی جلد به‌درستی نوشته‌شده: «آن‌چه پدران، مادران و آموزگاران باید بدانند.»
قبول که مخاطب اصلی این کتاب والدین و آموزگاران (تسهیل‌گران و...)اند و تمرکز کتاب بر ارتباط سالم و سازنده با کودک است؛ اما جابه‌جایش نکته داشت برای ارتباطات روزمره‌ام به‌عنوان کسی که والد یا آموزگار نیست و با کسانی‌که کودک نیستند!
.
.
خواندنش اصلاً و ابداً کافی نیست؛
چند نکتهٔ اصلی‌اش را باید تمرین کرد. 
و البته به‌گمانم تمرین‌کردن‌شان چندان راحت نیست اما می‌ارزد! موارد را ببینید و بسنجید که می‌ارزد یا نه:
-شنیدن، احترام‌گذاشتن، پذیرفتن احساسات
-پایین‌آمدن از تخت خودکامگی و به‌رسمیت شناختن دیگران و اعتماد به‌شان برای هم‌کاری در حل مشکلات
-پرهیز از تنبیه و تشویق و درعوض ایجاد بستری مناسب برای رشد مستقل افراد، مستقل و بی‌نیاز از داوری دیگران
-آزادی از برچسب‌ها
.
.
امتیاز ویژه‌اش که از یک کتاب نظری خشک و به‌دردنخور تبدیلش می‌کند به یک راه‌نمای عملی در برگه‌های مثالش است، برگه‌هایی متنی-تصویری هم‌راه با گفت‌وگو. گفت‌‌وگوی مطلوب و نامطلوب، هر دو را گذاشته‌است. 
شاید یک راه تمرین‌کردن نکته‌ها این باشد که هر کس به فراخور شرایط و چالش‌هایش، برگه‌های این‌چنینی آماده کند و پیش چشم داشته‌باشد. نه؟
.
.
فصل آخر، بسیار متأثرم کرد. اشکم درآمد حتی. برای دوستم نوشتم: دنیا تا ابد می‌تواند به‌خاطر وجود معلم‌های خوب به خودش ببالد...
        

21