معرفی کتاب چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند اثر ادل فی بر مترجم شمس الدین حسینی

چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند

چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند

ادل فی بر و 4 نفر دیگر
4.5
16 نفر |
7 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

5

خوانده‌ام

36

خواهم خواند

36

شابک
9789644128660
تعداد صفحات
336
تاریخ انتشار
1398/9/19

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        کتاب مصوّر حاضر، مرجعی جهت یافتن مهارت های والدین برای رفتاری اصولی با فرزندان است. همچنین کتاب شامل داستان های روزمره و دیدگاه های والدین و فرزندان، همراه با تصاویر کارتونی است. این مطالب در هشت فصل تدوین شده است که عناوین آن ها عبارتند از: «به کودکانمان کمک کنیم تا احساسات خود را درک کنند»، «همکاری»، «روش های جایگزینی تنبیه»، «تقویت کردن حس استقلال کودک»، «تشویق»، «رهاکردن کودک از نقش بازی کردن»، «جمع بندی»، و «ضمائم».
      

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند

لیست‌های مرتبط به چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند

پست‌های مرتبط به چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند

یادداشت‌ها

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

          روی جلد به‌درستی نوشته‌شده: «آن‌چه پدران، مادران و آموزگاران باید بدانند.»
قبول که مخاطب اصلی این کتاب والدین و آموزگاران (تسهیل‌گران و...)اند و تمرکز کتاب بر ارتباط سالم و سازنده با کودک است؛ اما جابه‌جایش نکته داشت برای ارتباطات روزمره‌ام به‌عنوان کسی که والد یا آموزگار نیست و با کسانی‌که کودک نیستند!
.
.
خواندنش اصلاً و ابداً کافی نیست؛
چند نکتهٔ اصلی‌اش را باید تمرین کرد. 
و البته به‌گمانم تمرین‌کردن‌شان چندان راحت نیست اما می‌ارزد! موارد را ببینید و بسنجید که می‌ارزد یا نه:
-شنیدن، احترام‌گذاشتن، پذیرفتن احساسات
-پایین‌آمدن از تخت خودکامگی و به‌رسمیت شناختن دیگران و اعتماد به‌شان برای هم‌کاری در حل مشکلات
-پرهیز از تنبیه و تشویق و درعوض ایجاد بستری مناسب برای رشد مستقل افراد، مستقل و بی‌نیاز از داوری دیگران
-آزادی از برچسب‌ها
.
.
امتیاز ویژه‌اش که از یک کتاب نظری خشک و به‌دردنخور تبدیلش می‌کند به یک راه‌نمای عملی در برگه‌های مثالش است، برگه‌هایی متنی-تصویری هم‌راه با گفت‌وگو. گفت‌‌وگوی مطلوب و نامطلوب، هر دو را گذاشته‌است. 
شاید یک راه تمرین‌کردن نکته‌ها این باشد که هر کس به فراخور شرایط و چالش‌هایش، برگه‌های این‌چنینی آماده کند و پیش چشم داشته‌باشد. نه؟
.
.
فصل آخر، بسیار متأثرم کرد. اشکم درآمد حتی. برای دوستم نوشتم: دنیا تا ابد می‌تواند به‌خاطر وجود معلم‌های خوب به خودش ببالد...
        

21

Farideh

Farideh

1404/4/10

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

          کتاب برای پدر و مادرایی نوشته شده که میخوان روابط سازگارتر و موثرتری با فرزندانشون داشته باشن. من کتاب رو صرفا جهت شناخت بیشتر حس ها خوندم. هر کدوم ما زمانی کودک بودیم و هنوز هم بخش زیادی از اون حال و احوال رو با خودمون داریم. 
دو تا چیز جدید برای من داشت. یکیش تجربه مادری بود که تو زمان کودکی بهش القا شده بود مادر خوب کسی هستش که هرکاری رو برای فرزندش انجام بده. و خب اون یه قدم بیشتر هم رفته بود و به جای فرزندش فکر و عمل هم میکرد. بعد یه مدت اونقدر کنترل اوضاع از دستش خارج شده بود که به گروه های همیاری رو اورده بود. چنینی مادری فکر میکنه داره درست عمل میکنه و این رفتار غایت مسئولیت مادریشه. اشتباهی که ممکنه هر کدوم ما مرتکبش بشیم. منتها چیزی که باعث میشه برگردیم به اصول درست، باز گذاشتن در نقده، داشتن روابط زیاده، ایزوله نشدنه، کمک خواستنه، صحبت کردنه و ... .
دومیش هم پذیرش این مساله است که ما در وهله اول خودمون نباید سهلگیر، سختگیر، خوب یا بد باشیم و در وهله دوم به خودمون به عنوان انسانی با توانایی عظیم و بالقوه برای تغییر و رشد بیندیشیم.
        

0