در منظومهٔ فکری دکتر علی شریعتی، کتاب «نیایش» سیارهٔ غریبی به نظر می رسد؛ زیرا عموماً ایشان را روشنفکری انقلابی می‌شناسند. اما آثاری از این دست، حاکی از تأملات ژرف وجودی اوست. بخش اول این کتاب به تبیین و تحلیل نظری نیایش در قالب ترجمه ای از الکسیس کارل و نیز تحلیلی از زندگی معنوی امام سجاد و صحیفهٔ سجادیه اختصاص یافته است. بخش دوم حاوی پاره متن های نیایشی ایشان است که میتوان آنها را نیایش‌های انسان مدرن نامید. دکتر در قالب این نیایش‌ها عصارهٔ اندیشه های اجتماعی اش را مطرح می‌کند. برخلاف اکثر آثار دکتر، بیشتر قسمت های این کتاب، نگارش است تا سخنرانی. از این جهت زیبایی و شفافیت نثر این نیایش ها نیز در خور اهمیت است.