دست گذاشته روی یه مفهوم خیلی بزرگ: «خوبی چیه؟»
و خوب هم از پسش براومده:)
کتاب رو یه‌طوری شروع می‌کنه که عمراً آدم ذهنش بره به این سمت که قراره با یه سوال مهم فلسفی روبه‌رو بشه...
شخصیت فانتزی وایوو هم واقعاً دوست‌داشتنیه.
        

          خیلی خوب بود مثل اپوش. البته تصویر خود اپوش از وایوو دلنشین تر بود؛ هر چند دیو خشکسالی بود و به دنبال مفهوم زشتی و زیبایی.
        

          اپوش دنبال مفهوم زشتی و زیبایی بود 
و وایوو دنبال خوب و بد.
یاد دادن اینکه این‌ها شروع و پایان یک طیف اند و وقایع و شرح آن‌ها در جای جای این طیف قرار می‌گیرند، سخت است بالاخص به کودکان.
این کتاب‌ها در قالب تصویر و نثر روان (که نقدم به کتاب همین است که میتواند روان‌تر هم باشد برای کودکان)ابزار خوبی برای جای دادن این فلسفه‌ها در ذهن بچه‌ها است.
اینکه خوبی و بدی تعریف خاصی ندارد و در شرایط خاص خودش، ابعاد مثبت پ منفی تعریف میشود و ما با تصمیم‌هایمان انتخاب می‌کنیم کدام خوبی‌ها اتفاق بیفتند و کدام بدی‌ها پیش نیایند.
خیلی خوب بود در کل و من این کتاب را برای برادر هفت ساله‌ام می‌خوانم چون مدت‌هاست دنبال کتابی میگردم که این مفهوم را آموزش بدهد.☄️👌
        

          داستان انسجام نداشت یا واقعا به سختی انسجامش رو حفظ میکرد. فهمیدن باد و ارتباط با آن به عنوان مفهومی انتزاعی به خودی خود دشوار است، چه برسد به اینکه مفاهیم انتزاعی  و گسترده‌ی ذیگری از جمله خوبی و بدی با آن بیان شوند.  بعد از خواندن کتاب چند خط تکه پاره ی جدا از هم توی ذهنم ازش مانده بود. 
        

          این کتابای محمد طلوعی رو دوست دارم کلا؛-
        

          دو ستاره دادم به خاطر ایده و سه ستاره ندادم به خاطر پیام گل‌درشت و پیچیده و کلمات قلمبه‌سلمبه که مناسب مخاطب کتاب نیست
        

          داستان وایوو ( برای تلفظش هنوز مشکل دارم 😅) داستان موکل باد هاست. که به دنبال پاسخ یک پرسش است . چرا خوبی کامل نیست؟ 

داستان جالبی دارد اما تصویرگری ها رو خیلی دوست نداشتم .