ماه و آتش

ماه و آتش

ماه و آتش

چزاره پاوزه و 1 نفر دیگر
2.8
4 نفر |
4 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

5

خواهم خواند

2

پاوزه بعضی وقت ها سر شب به سراغ ما می آمد، رنگ پریده می نشست با شال گردن کوچکی به گردن: و موهایش را به هم می پیچاند یا ورق کاغذی را مچاله می کرد. تمام شب کلمه ای حرف نمی زد، حتی یک کلمه: به هیچ یک از سوال های ما جواب نمی داد. عاقبت در چشم بر هم زدنی چنگ می زد به پالتو و می گذاشت می رفت: و ما مستاصل... شاید می خواست شبی را در سکوت زیر روشنائی چراغی بگذراند که از آن خودش نباشد.

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به ماه و آتش

بریدۀ کتاب

صفحۀ 7

دلیلی دارد که چرا برگشته‌ام به این دهکده. به اینجا، به جای برگشتن به کانللی، باربارسکو، یا به آلبا. در اینجا به دنیا نیامده‌ام، حتما. کجا به دنیا آمده‌ام، نمی‌دانم. این دوروبر نه خانه‌ای هست، نه تکه زمینی، نه استخوان مرده‌ای که بتوانم بگویم: "ببین پیش از به دنیا آمدنم چه بوده‌ام." نمی‌دانم از تپه‌ام یا دره، از جنگلم یا خانه‌ای با مهتابی. دختری که مرا روی پله‌های کلیسای جامع آلبا سر راه گذاشت، چه بسا حتی از روستا هم نبود. چه بسا دختر مالک عمارتی شهری بود. شاید هم دو زن بیچاره‌ی اهل مونتی‌چللو یا نئی‌وه، شاید هم از کراوانتسزانا، مرا در سبد انگورچینی به اینجا آورده‌اند. چه کسی می‌تواند بگوید از گوشت و خون که هستم؟ دنیا را آنقدر که باید گشته‌ام که بدانم همه‌ی ذریه‌ها خوب‌اند و به اندازه‌ی هم باارزش‌اند. خب برای همین است که آدم خسته می‌شود و سعی می‌کند تا ریشه بدواند، خاک و دیاری بیابد، تا اینکه وجودش ارزش پیدا کند و کمی بیش از گردش معمول فصلی دوام بیاورد. قسمت سوم از مجموعه‌ی پاراگراف آغازین

4

لیست‌های مرتبط به ماه و آتش

یادداشت‌های مرتبط به ماه و آتش