یادداشت دریا

        
این کتاب هم تمام شد. آنی نبود که انتظارش را داشتم. آن جمله‌ی خوب بزرگ‌ترین توهین به یک انسان انکار رنج اوست را هم پیدا نکردم. سرچ کردم و فهمیدم احتمالا در یادداشت‌های روزانه‌اش بوده.

داستان در ایتالیا اتفاق می‌افتد و به نظر می‌رسد می‌خواسته اعتراضی باشد ولی قسمت‌های کوچکی را به این موضوع اختصاص داده و اگر به چنین موضوعات سیاسی-اعتراضی‌ای علاقه دارید تا نان و شراب و دانه‌ی زیر برف و خانواده‌ی تیبو و امثالشان هست، چرا ماه و آتش؟

زنان داستان خیلی آزاردهنده بودند. ضعیف، سطحی، بی‌فرهنگ، مبتذل، بیچاره.

خود داستان هم چیزی به من نفهماند. اتفاقاتی افتاد که بیشتر روایت بود و یاداوری.

از چزاره پاوزه انتظار خیلی بیشتری داشتم که براورده نشد و وقتی فهمیدم این آخرین کتابش بوده، از این هم ناامیدتر شدم. فکر نمی‌کنم علاقه‌ای داشته باشم کتاب دیگری از او بخوانم.

ترجمه‌اش خیلی بد بود. ویراستاری هم.