فوق العاده بود 
توصیفات اواخر کتاب از شهر و شاعری و فهم شعر
        

          هوالحق

نثر شاهرخ مسکوب را دوست دارم برخی از نوشته‌هایش علاوه بر عاطفه از عمق معنایی هم برخوردار است. جستارهایش در مورد شاهنامه هم درخور توجه است. اول اینهارا گفتم که متوجه شوید مسکوب از نویسندگان مورد علاقه من است ولی...
ولی این کتاب بسیار بد است. مجموعه‌ای از جملات زیبا، عاطفی و در عین‌حال بی‌ربط که بعد از خواندن آن نه تنها منظور نویسنده را متوجه نمی‌شوی بلکه اصلا نمی‌فهمی برای چه این چیزها را نوشته. در اکثر جاها بیت‌های حافظ را با نثری پرسوز و گداز و بسیار عاطفی به نثر درآورده.
خلاصه اگر می‌خواهید همه کتابهای مسکوب را بخوانید «در کوی دوست» را برای آخرِ آخر بگذارید.
        

          با خواندن «سوگ سیاوش» از شاهرخ مسکوب توقعم از این نویسنده بالا رفته بود
و «در کوی دوست» نتوانست توقعم را برآورده‌کند.
شلختگی و پراکندگی مباحث فهم مطلب را برای من دشوار کرده بود.
ضمن این که قلم شیوای نویسنده که در «سوگ سیاوش» در خدمت ارائه‌ی مطلب قرار داشت
این‌جا گاهی چنان حواس نویسنده را به خود پرت می‌کرد که از اصل مطلب منحرف می‌شد و به لفاظی روی می‌آورد.
در مجموع کتاب «در کوی دوست»، کتاب بدی نبود
حرف‌های اساسی و تازه‌ای درباره‌ی حافظ داشت
اما از انسجام لازم برخوردار نبود
و‌توقع من از شاهرخ مسکوب بیش از این بود.