یادداشت محمدامین اکبری

        هوالحق

نثر شاهرخ مسکوب را دوست دارم برخی از نوشته‌هایش علاوه بر عاطفه از عمق معنایی هم برخوردار است. جستارهایش در مورد شاهنامه هم درخور توجه است. اول اینهارا گفتم که متوجه شوید مسکوب از نویسندگان مورد علاقه من است ولی...
ولی این کتاب بسیار بد است. مجموعه‌ای از جملات زیبا، عاطفی و در عین‌حال بی‌ربط که بعد از خواندن آن نه تنها منظور نویسنده را متوجه نمی‌شوی بلکه اصلا نمی‌فهمی برای چه این چیزها را نوشته. در اکثر جاها بیت‌های حافظ را با نثری پرسوز و گداز و بسیار عاطفی به نثر درآورده.
خلاصه اگر می‌خواهید همه کتابهای مسکوب را بخوانید «در کوی دوست» را برای آخرِ آخر بگذارید.