بسم الله
خدا رو شکر که تونستم در این ایام و در این ماه محرم یک کتاب خوب رو بخونم که باعث بشه من رو وادار به فکر و تفکر بکنه و به من اطلاعات بیشتری اضافه بشه.
حقیقتا جای چنین کتاب هایی در ژانر دینی و مذهبی واقعا خالی هست، نمیخوام اغراق بکنم و بگم نیست ولی واقعا کمبود وجود داره. 
اساسا تحمیل فکر در جامعه جاش رو به  تفکر و فکر داده.
تغییر متر و معیار ها کم کم باعث میشه،مغاهیم و ریشه های غلط بروز و ظهور کنن و کار برای اصلاح هم بسیار سخت میشه. بگذریم...
کتاب جناب اسفندیاری دارای دو بخش هست. حدودا نصف کتاب به مفاهیمی مثل روش تحقیق و اصول پژوهشی و پایه ریزی مسیر رسیدن به استدلال ها و مفاهیم رو بیان و تشریح میکنه و در بخش دوم به نوعی رفع شبهه و بیان داستان هایی برای کمک به بخش اول رو بیان میکنه که شبیه اغلب کتاب های توصیفی در باب موضوع عاشورا هست.
به حق این کتاب برای من فراتر از یک کتاب در باب عاشورا بود و مطالبی فراتر از بیان مذهبی یاد گرفتم.
یکسری نکات مثبت و منفی در کتاب وجود داشته که البته نکات مثبتش برای من بسیار قوی تر و ارزشمند تر هست چه بسا بعضی نکات منفی بابت بار سنگینی هست که از نکات مثبت و خود اقای اسفندیاری نشات گرفته!
💭نکات منفی:
_در بعضی مباحث و یا حتی در تفکیک مباحث سعی بر کلی گویی و موظف به تفکیک خُشک کرده. مثلا در بحث"عدم بیعت" طبیعتا خیلی از اساتید هستن که مباحث عمیق پیش زمینه ای بیان میکنن مثل مرحوم فیرحی و بعد به بیان نتیجه میپردازن. این مورد این کتاب خیلی خوب بهش نپرداخته بود و یا ناقص بود(گرچه به هر حال تفسیرش در موضوعات این چنینی باز هم بسیار قوی و ارزشمند هست)
_در کتاب تکرار مطالب و دوباره گویی زیادی وجود داشت که میتونست هم حجم کتاب رو کمتر بکنه و هم مطالب رو بیش از اندازه دراز نکنه(البته شاید هم برای بعضی ها نکته مثبتی باشه، مثل کلاس درس واقعی که معلم مدام برای یاداوری پلی به گذشته میزنه)
_احساس میکردم در بعضی تفسیرها و تحلیل ها کتاب دچار دوری از همون اصول و روشی که بیان کرده بود، شده. یعنی گاهی تفسیری که انجام میداد از وسط یک ماجرا بود و یا انگار مجبور بود که حتما ادله های زیادی برای یک موضوع باید بیان بکنه و این باعث ضعف میشد.
💭نکات مثبت:
+بیان واضح و ساختارمند تفکری و پژوهشی در روش تحقیق
+نگاه جامع تر و چند بُعدی به ماجرای عاشورا(اجتماعی، سیاسی، دینی، فرهنگی)
+کند و کاو و زنده کردن آثار و مطالب کمتر توجه شده و کنار زده شده از دل تاریخ و مطالب و اعلام نکات تازه در این باب
+توجه به اصول و نکات تاریخی کهنه و معاصر و توجه به فلسفه تاریخ و نگاه تایم لاین و خطی درست به تاریخ
+مهم ترین نکته مثبت، توجه به تفکر نقاد در همه ابعاد این موضوع
+توجه به آثار و نظرات بزرگان با رجوع و معرفی کتب های مرتبط

یک نکته ای هم وجود داره در مورد کتاب. من کتاب اخبارالطوال و این کتاب رو با هم خریده بودم و برای اماده سازی و پیش زمینه سازی بیشتر برای مطالعه کتاب خودم رو موظف کردم که اول کتاب اخبارالطوال رو بخونم. این موضوع رو از این باب گفتم که اگر سعی بشه اول منابع تاریخی با متن و روایت مختلف (گاهی تاریخی، گاهی عرفانی و...) مطالعه بشه میتونه به فهم کتاب کمک کنه چون فرض کتاب (با وجود کلی گویی داستان عاشورا در یک صفحه) بر اینه که مخاطب تا حد خوبی با وقایع قبل، حین و بعد عاشورا خبر داره.
موفق و پیروز باشید
        

          کتاب عاشورا‌شناسی بنا به بیان نویسنده، عهده‌دار هدف‌شناسی از قیام امام‌حسین (ع) است. برپایۀ این پژوهش، هفت نظریه دربارۀ هدف آن حضرت وجود دارد: ۱. امتناع از بیعت (دفاع) ۲. حکومت ـ شهادت ۳. شهادت عرفانی ۴. شهادت تکلیفی ۵. شهادت فدیه‌ای ۶. شهادت سیاسی و ۷. تشکیل حکومت. این اثر در این راستا پژوهشی قابل تقدیر و پر مغز ارائه کرده‌است و محمد اسفندیاری سعی کرده اقتضائات پژوهش را تا حدود زیادی رعایت نماید و بسیار عقلانی به موضوع بنگرد؛ ویژگی‌های پژوهشی و نگاه معاصر و مدرن نویسنده به عقل و تاریخ سبب می‌شود پیشنهاد کنم به جای نام عاشورا‌شناسی عنوان عاشوراپژوهی برای کتاب انتخاب شود. محور اصلی کتاب و اهتمام اصلی نویسنده بر دو نظریۀ معاصر مبنی بر حکومت و شهادت است. نویسنده تعارض میان تاریخ و کلام را حل‌ناشدنی پنداشته‌است در‌حالی‌که می‌توان گفت عاشورا گرچه مسئله‌ای چالش‌برانگیز شده ولی هدف قیام در سطوح مختلفی قابل تبیین است.
یادداشت تفصیلی:
http://pebr.faslnameh.org/article-1-192-fa.html
        

          کتاب هدف امام حسین از حرکت به سوی کربلا بررسی میکنه.اینکه امام حسین برای شهادت رفت یا برای تشکیل حکومت.نظر محققان و دانشمندان شیعه و سنی رو میاره .یه جاهایی که ادله کافی نداره توقف میکنه و نتیجه گیری نمیکنه مثل علم امام به زمان دقیق شهادتش.
خیلی از چیزهایی که من فکر میکردم اتفاق افتاده توی این کتاب دیدم سند کافی نداره.خیلی از جملاتی که این سالهای اخیر زیاد نقلشون میکنیم مانند جمله ی قلب هایشان با شماست اما شمشیرهایشان بر علیه شماست که به امام حسین میگن و میخوان که ایشون رو منصرف کنن از رفتن به کربلا.
کتاب یه یررسی اجمالی درباره شخصیت هایی که خواستن امام رو از کربلا رفتن منع کنن انجام میده و همینطور درباره کسانی که از کوفه برای امام نامه نوشتن و خب نشون میده کفه علم و درایت اون افراد سنگینتره
در کل به نظرم لازمه همه ما بعد از خوندن اینهمه کتاب های ادبی درباره عاشورا این کتاب های تحقیقی رو هم بخونیم