فوق العاده لطیف و زیبا بود...واقعا از خوندنش لذت بردم .وقتی به پایان کتاب رسیدم حس خیلی عجیب و گنگی داشتم.تنها نویسنده ای که من در گذشته بعد از پایان کتاب هاش چنین حسی رو تجربه کردم "هاروکی موراکامی" بوده....شباهت های زیادی بین کارهای این دو نویسنده دیدم و عجیب و بعید هم نیست اگر "موراکامی" تا حدودی از کارهای "هسه" الهام گرفته باشه

داستان کتاب روایت پسر نوجوانی است که هوش و استعدادی استثنائی دارد و این باعث می شود که پدر و معلمینش بی توجه به خواسته های کودکانه او همه ی وقت استراحت و تفریحش را از او بگیرند.اما همین طور که پسرک بزرگتر می شود در می یابد که چه روزگاران خوشی را پشت سر گذاشته بدون اینکه ذره ای از آن لذت برده باشد و حالا تنها و افسرده به دنبال راهی برای بازگشت به دوران کودکی می گردد....راهی که به بیراهه می رود
        

          داستان زندگی پسری به اسم هانس گیبرنات که قربانی سیستم آموزشی و سخت‌گیری‌هایی میشه که هر خانواده‌ای می‌تونه نسبت به بچۀ باهوش -در اینجا- و یا حتی معمولی خودش داشته باشه.

چاپ اول این کتاب برای سال ۱۳۷۷ئه و چاپ دومش -اونی که من خوندم- برای سال ۱۳۹۷. آخر کتاب می‌بینیم مترجم پایان ترجمه رو زده آذر ۱۳۷۵، من فقط امیدوارم اونی که توی چاپ دوم اتفاق افتاده فقط تجدید چاپ بوده باشه نه سانسور بیشتر؛ چون در کل ظاهراً تغییر خاصی توی نگارش و ویرایش کتاب رخ نداده و عبارات و جمله‌بندی‌ها انگار همونی‌ان که در ابتدا و سال ۷۵ بودن.

این کتاب، جزء کتاب‌های داستانی هرمان هسه است. من خوندمش چون هرمان هسه رو دوست دارم. در کل کتاب بدی نیست ولی اینجوری هم نیست که حتماً به شما پیشنهادش کنم.
        

          تجربهٔ خواندن این کتاب یکی از تلخ‌ترین تجارب کتاب‌خوانی‌م بوده‌است؛ چرا که بسیاری از حوادث این داستان بخش تلخی از تجارب شخصی خودم بوده‌است و بارها و بارها این عذاب‌ها و تلخی‌ها را تجربه نموده‌بودم. در واقع خاطرات دوران پیش‌دانشگاهی خودم و دوستانم لا‌به‌لای صفحات این کتاب جا خوش کرده‌بود و برای هر کدام از بلاهایی که بر سر بچه‌های داستان می‌آمد چند نمونه جلوی چشم داشتم. همین‌قدر تلخ و اعصاب‌خردکن.

همان‌قدر که خواندن این کتاب را به جوان‌ترها و دانش‌آموزان توصیه نمی‌کنم، آن را به والدین، معلمان و مسئولان و دست‌اندرکاران و سیاست‌گذاران تعلیم و تربیت توصیه می‌کنم. شاید کهه بفمند دقیقا دارند چه بلایی بر سر بچه‌های خودشان می‌آورند.