خیلی خوب به یاد دارم . این یکی از اولین رمان هایی بود که خوندم و اون زمان واقعا برام جذاب بود این کتاب حتما یکبار هم که شده بخونید. 
        

          برای سرگرمی خوب بود ولی خیلی  پیشه پا افتاده بود و  از نظرم برای 8 تا 10 سال اوکیه

        

          من اصلا فکرشو نمیکردم که یه روز از کتاب جودی دمدمی تحت تاثیر قرار بگیرم!
جودی داره سعی میکنه یک هفته خوش اخلاق باشه، برای اینکار از بقیه میپرسه که چ جوری خوش اخلاق و‌ خوشحالن،وقتایی که خییلی ناراحته هم باز قرارشو با خودش نمیشکنه و میگه من رقیب خودم! 
برای کنترل خشم و عصبانیتش فهمیده که باید چیکار کنه و در آخر میفهمه که برای خوش اخلاق بودن لازم نیست شبیه بقیه بشه، شبیه بقیه شدن فقط بیشتر عصبانی و ناراحتش می‌کنه، جودی یاد میگیره بهترین ورژن خودش باشه، نه نسخه تقلبی از ی نفر دیگه!
در طول این تغییرات همش بقیه با اون چیزی که قبل بوده مقایسش میکنن، این جیزیه ک ما تو اطراف خودمون هم میبینیم، اکر کسی داره تغییر میکنه و داره تلاش میکنه آدم بهتری باشه، لازم نیست همش بهش بگین او چیشده یا آفتاب از کدوم طرف درومده یا از این قبیل!! لطفا اگر کمک نمی‌کنین حداقل ساکت باشین و چیزی نگین! مرسی اه!
پ.ن: این کتابیه که حتما در آینده بچه هامو تشویق میکنم که بخوننش.!