اینگمار برگمان کارگردان هم وطن استریندبرگ، سونات شبح را همواره از برجسته ترین و جالب توجه ترین نمایش نامه ای که تا به حال به زبان سوئدی نوشته شده، معرفی می کرد. فردریش دورنمات پا را از این فراتر گذاشت و ادعا کرد: درام مدرن از دل تجربه های استریندبرگ زاده شد و ما هیچ گاه نتوانستیم به نقطه ای بالاتر از جایی که استریندبرگ در پرده دوم سونات شبح دست یافت، برسیم. راس شیدلر، استاد ادبیات تطبیقی اسکاندیناوی سونات شبح را تاج سر مابقی نمایش نامه های استریندبرگ خواند. استریندبرگ روح رمانتیستی تفکر بشری را در پیوند با اضطراب و معناباختگی آدمی، آنچنان هنرمندانه در سونات شبح به هم آمیخت که هر زمان می توان قدم در هزارتوی برزخی آن گذاشت و به امید رستگاری و رهایی، به آسمانی چشم دوخت که شاید در پس تصویر ظلمانی اش، بارقه ای از نجات و امید را منعکس می کند.