این کتابی هست که نگرش آدم ها رو عوض می‌کنه ، پیشنهاد میکنم بعد از این کتاب ، کتاب نویز اثر همین نویسنده رو مطالعه کنید
        

           برای کسایی که میخوان اقتصاد رفتاری رو بخونن جالبه 
اسم این کتابو تو کتاب عاقلانه خرج کردن دیدم 
خیلی از مطالب و مثالها مشترک بود
البته این کتاب کمی تخصصی تر بود ولی کتاب عاقلانه خرج کردن برای عموم مناسبتره
        

          نویسنده در این کتاب دو سیستم را برای مغز معرفی می کند. سیستم 1 که تصمیمات سریع بر مبنای عادت یا هیجانتات را می گیرد و امروزه شناخته شده که مرکز آن در مغز هسته آمیگدال است. و سیستم 2 که در واقع مسوو ل منطق و تصمیم با تفکر است و از قشر پیشانی مغز می آید.
این که هر سیستم و بخصوص سیستم 1 چگونه می تواند بر تصمیمات، انتخاب ها و درک ما ار احتمالات تاثیر گذار باشد در فصلهای مختلف صحبت شده است.
نفرت از باخت از جمله کارکردهای تاثیرگذار سیستم 1 است. در واقع اساس این پدیده فرگشتی است. برای جانداران اساسا درک نشانه های خطر و پدیده های منفی و توجه به آنها اساسا برای بقا مهمتر بوده است و لازم بوده بیشتر از وقایع مثبت به آن توجه کند. و این به همین ضورت در انسان هم دیده می شود. قاعدتا با تکامل خرد بشری انتظار داریم مسیری که به نام سیستم 1 نامیده شده کم کم به نفع سیستم 2 تحلیل برود...
        

          اگه می‌خوای یکم بیشتر از فکر کردن معمولی فراتر بری و خطاهای تصمیم‌گیری ذهنت رو بشناسی، این کتاب رو از دست نده.

کانمن می‌گه ذهن ما دو تا «سیستم» داره: یکی خیلی سریع، شهودی و راحت که بدون اینکه زیاد فکر کنیم تصمیم می‌گیره، و یکی کند، منطقی و دقیق که برای تصمیم‌گیری‌های سخت‌تر به کار می‌افته ولی انرژی بیشتری می‌بره.

خیلی جالب بود که چقدر مغزم بیشتر از اون چیزی که فکر می‌کردم راحت فریبم می‌ده و تنبله؛ و حتی وقتی فکر می‌کنم دارم منطقی تصمیم می‌گیرم، شاید دارم بیشتر به شهود و باورهای قبلیم اعتماد می‌کنم تا دلیل و منطق واقعی.

کتاب با مثال‌ها و آزمایش‌های زیادی همراهه و روی مسائل عینی کار می‌کنه، بنابراین معمولا خسته‌کننده نمی‌شه و مطالب رو بهتر منتقل می‌کنه.


        

          1- دانیل کانمن در این کتاب به خطاهایی می‌پردازد که ما انسانها به دلیل کارکرد فعال سیستم 1 و تنبلی سیستم 2 انجام می‌دهیم. خطاهایی که حتی ما انسانها بعضیها را به عنوان خطا نمی‌شناسیم، باور داریم و البته به طور روزمره با آنها مواجهیم. از نظر کانمن راه جلوگیری از خطاهایی که از سیستم 1 سرچشمه می‌گیرند، در کل ساده است. نشانه‌هایی که حاکی از میدان مین ذهنی است شناسایی کنید، آرام شوید و بکوشید از سیستم 2 کمک بگیرید. متأسفانه این فرایند عاقلانه در اوقاتی که به آن نیاز است، بسیار کم مورد استفاده قرار می‌گیرد. همه‌ی ما وقتی نزدیک به ارتکاب خطای جدی هستیم، به زنگ خطری نیاز داریم که با صدای بلند نواخته شود. اما چنین زنگ خطری موجود نیست و خطاهای ذهنی، در کل، بسیار دشوارتر از خطاهای درکی تشخیص داده می‌شوند.
2- کتاب ۳۷ فصل دارد و در هر فصل یک موضوع مطرح می‌شود. به همین دلیل این کتاب حجیم (ترجمه ۶۸۰ صفحه ای) هرچه جلوتر می‌رویم جذابتر می‌شود. یکی از ویژگیهای خوب کتاب این است که در انتهای هر فصل در چند جمله‌ی کوتاه، مثالهایی درباره موضوع بحث ذکر می‌شود که برای درک بهتر مطالب و مرور مجدد مفاهیم در آینده بسیار کمک می‌کند.
3-  متاسفانه ترجمه خانم تالوصمدی خوب نیست و بعضی جاها کلافه می‌کند؛ اشتباههای املایی و حتی محتوایی هم دیده می‌شود که شاید به خاطر سبک نگارش سخت کتاب توسط کانمن باشد. امیدوارم در چاپهای مجدد این مشکلات مورد بازبینی و تصحیح قرار بگیرند. جاهایی که شک داشتید یا متوجه نشدید را با متن انگلیسی تطبیق بدهید. فایل کتاب را برای دانلود در آدرس زیر قرار دادم.
https://goo.gl/52G5q2
4- کانمن می‌نویسد: «تصمیم‌گیری مانند سخن گفتن به نثر است. افراد بدون اینکه از آن آگاه باشند و حتی هنگام آگاه بودن، پیوسته این کار را انجام می‌دهند.» همانطور که انتظار داریم جان مطالب کتاب در فصل «نتیجه‌گیریها» آورده شده است. نگارنده در این فصل به این موضوع می‌پردازد که با وجود اینهمه خطا در رفتار انسانها، آیا باید آنها را برای انتخاب و تصمیم‌گیری آزاد گذاشت یا جامعه‌ی مسئول باید به افراد برای انتخاب صحیح کمک کند؟
        

          کتاب تفکر سریع و کند دنیل کانمن یکی از کتابهایی است که با یکبار خواندن مطالب آن جا نمی افتد و باید چندین بار مطالعه شود و شاید خوب باشد برای درک بهتر آن پادکست باران قسمت های 1 تا 23 را هم به دقت چندین بار گوش داد. فارغ از شرح سیستم های 1 و 2 مغز ما و سوگیریهای زیادی که در کتاب به شرح آنها با مثالهای متنوع می پردازند، بهترین بخشی که من را جذب خود کرد، نظریه چشم اندازی است که دنیل کانمن در بخش چهارم کتاب به آن می پردازد. کاربرد این نظریه در نگاه ما به دنیا خیلی تاثیرگذار و پاسخ بسیاری سوالات و دردهای ما در زمان تغییر را این نظریه به ما میدهد. 
کتاب بسیار خواندنی و قابل تامل است.
        

          این کتاب رو حتماً یکی دوبار کامل، و چندبار مروری باید مطالعه کرد. با تسلط روی محتوای این کتاب که به سوگیری‌های ذهنی و خطاهای ذهن (که همانند خطاهای بصری باورناپذیر به‌نظر می‌رسه) پرداخته، در هر زمینه فعالیتی می‌شه بهینه‌تر کار کرد، بهینه‌تر فکر کرد و در نهایت، نتیجه بهتری گرفت. 
        

          خیلی طول کشید تا این کتاب رو بخونم. اون رو موازی با دروس مربوط به <a href="https://motamem.org/%D8%AE%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C-%DA%86%D9%87-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D9%85%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%84%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86/?wcz">خطاهای شناختیِ</a> دوره <a href="https://motamem.org/%d8%af%d9%88%d8%b1%d9%87-mba-%d8%af%d8%b1%d8%b3-%d8%aa%d8%b5%d9%85%db%8c%d9%85-%da%af%db%8c%d8%b1%db%8c/">تصمیم‌گیری</a> متمم جلو می‌بردم. خوندن اون درس‌ها، و نظرات زیرشون و تلاش برای انجام تمرینات، ارتباطم رو با کتاب عمیق‌تر کرد.

با خوندن کتاب، کل بشریت از چشمم افتاد! ما خیلی موجودات ساده‌ای هستیم و «منطقی بودن» و «قضاوت بی‌طرفانه» و خیلی دیگه از صفاتی که به انسان‌ها نسبت میدن، دروغی بیش نیست. توقعم از این موجود به شدت کاهش پیدا کرد؛ قبلا زیادی خوش‌بین بودم و توقع زیادی ازش داشتم اما دیدم واقعا نمیشه انتظاری ازش داشت. فصل به فصل و آزمایش به آزمایش من بیشتر به سادگی و غیر منطقی بودن بشر پی می‌بردم.

اما همه‌ش هم بدبینی نیست. درسته که هزاران سال طول کشید، ولی بالاخره ما نسبت به این نقص‌هامون آگاه شدیم. خود این آگاهی قدم بزرگیه. اولین مرحله برای غلبه به یه چیزی، اسم گذاشتن براشه. تا وقتی نتونیم چیزی رو توصیف کنیم و در موردش صحبت کنیم، کار زیادی هم از دستمون بر نمیاد. بعد از این که فهمیدیم «خطا‌های شناختی» وجود دارن، کم کم ابزارهایی برای مقابله باهاشون ساختیم.

خطاهای شناختی در مورد تصمیمات احساسی یا گول خوردن یا احمقانه رفتار کردن تو زمان خستگی و عصبانیت نیست. این خطاها تو سیستم فکر کردنمونه. یعنی وقتی که ما فکر می‌کنیم داریم منطقی رفتار می‌کنیم بروز پیدا می‌کنن. ربطی هم به آموزش و سطح افراد نداره. یعنی حتی پزشکانی که در مقام تصمیم‌گیری در مورد روش درمان افراد بودن هم بسته به این که سوال چطوری مطرح بشه، جوابشون متفاوت بوده. یعنی یه درمان رو اگه تو دوتا بروشور مختلف بهشون بدیم، ممکنه یکیش رو به اون یکی ترجیح بدن. اونا پزشکن و دارن اون زمان کارشون رو می‌کنن. محتوای بروشورها هم عین واقعیته و دروغ و کلکی توش نیست، فقط تو یکی درصد موفقیت گفته شده و تو اون یکی درصد شکست. اما همین روی تصمیم این پزشکا تاثیر میذاره! تقصیر پزشکا نیست، همه‌مون همینیم.

اون خاصیتی که توی این خطاها بیشتر از همه ذهنم رو به خودش مشغول کرده، اینه که ما نسبت بهشون کوریم. یعنی حتی اون استاد دانشگاهی که خودش در مورد این خطاها تحقیق انجام داده هم، هم‌چنان بهشون دچاره. آگاه شدن از وجود اونا، ما رو در برابرشون حفظ نمی‌کنه. اما همین که ما نقص‌های ذهنمون رو بدونیم، بهتر می‌تونیم ازش استفاده کنیم و سر به زنگاه‌ها بیشتر حواسمون رو جمع کنیم و با احتیاط قدم برداریم.

البته که مطالب کتاب خیلی بیشتر از ایناست. خیلی از خطاها رو مدل می‌کنه و سعی می‌کنه کمی ریشه یابی‌شون بکنه. به این می‌پردازه که این خطاها اصلا چرا وجود دارن و فایده‌شون چیه. در مورد این که کجا میشه به شهود متخصصین اعتماد کرد صحبت می‌کنه. پر از آزمایش‌های جالب و خجالت‌آوره! زیرآب، خیلی از تفکراتی که ما نسبت به خودمون داریم رو می‌زنه. و خیلی چیزای دیگه. امیدوارم بتونم به زودی بازهم برم سراغش.

<a href="https://khoshi.net/thinking-fast-and-slow.html">نسخهٔ یه ذره طولانی‌تر</a>
        

          کتابی است درباره‌ی شیوه‌ی تفکر، تصمیم‌گیری و قضاوت‌های انسان. نويسنده‌ی خوش‌فکر این کتاب فرض منطقی بودن انسان را زیر سوال می‌برد و نشان می‌دهد که چگونه عوامل روانشناختی بر تصمیم‌های انسان اثرگذار است. اینکه آیا براستی انسان موجودی خردمند است، سوال و دغدغه‌ی بسیاری از اندیشمندان و فیلسوفان گذشته و معاصر بوده است و دنیل کانمان در این کتاب تلاش می‌کند با روانشناسی مبتنی‌بر روش‌ها و شیوه‌های علمی به این پرسش پاسخ دهد. شناخت ضعف‌ها و عوامل اثرگذار بر شيوه‌ی اندیشه، نتیجه‌گیری، قضاوت‌ها، برداشت‌ها و تصمیم‌های ما، راهی است برای منطقی تصمیم گرفتن، منطقی قضاوت کردن و منطقی زیستن. بی‌شک یکی از بهترین کتاب‌هایی که در حوزه‌ی خودشناسی خواندم همین کتاب بود. توصیه می‌کنم که علاقمندان به کتاب آن را مطالعه کنند و اگر از قبل این کتاب را مطالعه کردند، چون من دوباره مطالعه کنند.