خوب بود. جالب بود. اما حس می کنم با شتاب زدگی نوشته شده بود. یک سری اشکالات منطقی هم (سوای بعضی از مشکلات روایی) داشت.
اما حداقل خوبی کتاب آن بود که خواه نا خواه وضع خودت و شهرت را با انبیاء مقایشه می کنی...
        

          در این وقت بود که این زمزمه ی ازلی خداوند بر پیکره ی آدم که هنوز که چشم نگشوده و جهان را ندیده بود ، همچون نسیمی عبور کرد : تو نخواهی نتوانست دوستان مرا که از نسل او به وجود خواهند آمد ، منحرف کنی . دوستان من همان هایند که از نسل این مخلوق ، خالصانه برای من خواهند کوشید و مرا انتخاب کرده و دوست خواهند داشت ....

———————-

پس دیگر از دشنام و تهدید و تمسخرشان نرنج که پیروزی بزرگ تنها برای کسانی خواهد شد که دل و جان و تن شان را به حق ، به من سپرده اند.

_______________

ابراهیم از جایش بلند شد و چند قدمی به سوی پدرش رفت و ادامه داد : حرف آخر ابراهیم این است و خواهد بود ؛ من تنها به یکتاپروردگارم وفادار هستم . آن که مرا آفریده و پیوسته راهنمایی کرده است .همان که مرا غذا می دهد و سیراب می کند .همان که در هنگام بیماری ، شفایم می بخشد و مرا میمیراند و سرانجام زنده می کند ... دوست من چنین خدایی ست که امید دارم گناهم را به رستاخیز ببخشد و به من دانشی بدهد تا با نیکان هستی پیوند بخورم تا سخنان مرا به نسل های آینده منتقل کنند و بدانند من در روزگار خویش و در آزمون های خویش ، به راه او ، عاشقانه و تاپای جان ایستاده ام....

______________

و باز ذهنش در دل تاریکی های شبی که برای او همچو روز بود چرخید و آرام آرام به خواب رفت .می دانست که جهان و ماجراهای آن همچون سیب شگفتی ست که بالا افتاده و تا فرود بیاید صدها چرخ دیگر خواهد زد .
پس زیر لب نجوا کرده بود : "پروردگار! از نسل من کسانی را پدیدار کن که یاد تو را بلند کنند ، نه کسانی که من خود در سراسر عمر با آن ها ستیزه کردم و دورترین ها از تو بودند ! خدایا در این آخرین لحظات ، می دانی که تنها برای چه چیز در این جهان تو ، دلتنگ می شوم ..."
آهی کشیده و لبخندی زده و چشم هایش بر هم نشسته و زمزمه کرده بود : "برای باز هم عاشقانه کوشیدن ...فقط برای تو ! "
        

          واقعا سری کتاب جالبی اینبار اقای ارین نگاشته اند 
رفرنس همه ادیان زدند بر دامن یک داستان که جلد به جلد از حضرت ادم و خلقت سرچشمه گرفته تا صفحات به هم دیگه ورق بخورند
        

          کتاب خوبی برای نوجوان ها هست اما به نظرم از مجموعه پارسیان و من ضعیف تره.
پادشاه بی کفایتی بعد از مدت ها، مخفیانه از قصر خارج می شود و  با پیرمردی رو به رو می‌شود که برایش از قصه هایی می گوید که اتفافی در جلسه روسای پریان شنیده، حرف هایی از گذشتگانی که با ظلم جنگیده اند، گذشتگان چون حضرت آدم، هابیل، شیث،نوح، هود،صالح،ابراهیم، لوط، یوسف، موسی. بعد از آن روایتی کوتاه از هر یک از این بزرگان اورده، روایتی کوتاه، ساده، بدون حاشیه و داستانی که ماندگاری بالایی در ذهن دارد.
        

          اصلا این کتابو از دست ندید ایده هایی که این ارمان ارین لامصب روش دست میزاره تو ایران نیست و واقعا کارش درسته