فقط به خاطر دختر تولد بهش سه ستاره دادم.
        

          قبول مرگ و فراتر از آن
کمتر کسی هست که با شنیدن نام موراکامی یاد داستان های کوتاه این نویسنده نیفتد ، و حالا ما اینجا با یک مجموعه دیگر از داستان های کوتاه موراکامی همراه هستیم که پر از موضوع مرگ و زندگیه.
برای من موراکامی مانند دو نویسنده در یک بدنه ، از بعضی آثارش لذت می‌برم و باهاش زندگی میکنم و از بعضی دیگر بیزارم.
 در بین مجموعه هایی که از این نویسنده خوندم هیچکدوم به اندازه این کتاب برام دلنشین نبوده ، شاید با یک مجموعه شاهکار مواجه نباشیم اما با یک کتاب دلنشین مثل شیر کاکائو همراه با کیک دوقلو مواجه هستیم که صد در صد ارزش خوندن داره و مثل همیشه در پشت این داستان های ساده مفهومی عظیم خوابیده
ترجمه کتاب هم در کل خوب بود اما مترجم می تونست جاهای سانسور شده رو به طرز بهتری زیر سبیلی به مخاطب برسونه.






پ.ن: اتفاقی که در داستان آینه افتاد کاملا منطقی و علمیه ، وقتی که انسان مدتی به خود در یک آینه با نور کم نگاه بندازه تا حدودی اتفاقات این داستان براش میوفته.
        

          از داستان‌های «خلیج هانالی»، «نفر هفتم»، «آینه» خوشم اومد‌.
خلیج هانالی من رو بیشتر از همه متأثر کرد. زیاد سر در نمی‌ارم اما انگار یه وجه‌ پنهانی داشت که فکر می‌کنی هیچوقت نمی‌فهمی چیه و چجوریه ولی روت تاثیر می‌ذاره و «معنای شدید» ای رو توی ذهنت به وجود میاره، اونقدر شدید که نمی‌فهمی واقعا چه معنایی؛ فکر می‌کنی راجع بهش، مکث می‌کنی ولی به نظرت واژه‌ها توصیفش نمی‌کنند.
        

          نفر هفتم مجموعه‌ی هشت داستان کوتاه از هاروکی موراکامی هست. این مجموعه در کل از داستانهای کوتاه قبلی که از موراکامی خونده بودم به نظرم بهتر بود و من بیشتر دوستشون داشتم. خود داستان نفر هفتم که اسم کتاب از روش برداشته شده راجع به مردی هست که داره یه خاطره از گذشته تعریف می‌کنه، یه خاطره تلخ از غرق شدن دوستش در دریا روزی که هشدار طوفان از قبل داده شده بود. داستان مواجهه با ترس. در مجموع جالب بود و ارزش خوندن داره