از نقاط ضعف این کتاب به نظرم نا تموم موندن بحث در مورد فطرت بود. و اینکه اون نظم بخشی که در اکثر آثار شهید مطهری مشهوده  اینجا کمرنگ تر بود... 

        

          جاهایی از کتاب که در مورد خودشناسی و انسان شناسی اطلاعاتی داشت فابل استفاده بود حقیقتا ، اما واقعا فطرت سوال امروز من نبود ، برای همین کتاب به سختی گذشت ... این مشکل را در مورد کتاب بعدی سیر آثار هم دارم ؛ فلسفه اخلاق . اما مطهری میراث دار معاصر اسلام ناب محمدی است . تا همه کتاب هایش را نخوانده باشم ، دیگر دلم به خواندن حرفهای دیگران نمی رود.
        

          مباحث بنظرم بیش از حد تخصصی شده بود. یعنی از قاعده ی مطالعه عمومی کمی خارج شده بود. یا مشکل از افتادگی های زیاد نوار یا حالا هر دلیل دیگری که داشت، باعث شد این مباحث تخصصی که همیشه با بیان شهید مطهری ره در عین حفظ ساحت علمی بودن، در حد فهم عموم ارائه می شد، این بار نتواند در وزان همیشه باشد. 

افتادگی های مکرر حتی باعث پایان نبندی(!) کتاب هم شد. البته شاید نسخه ای که من داشتم اینگونه بود… که بارها شده انتشارات صدرا کتب قبلی را با پیدا شدن جزوات و نوارهای جدید، تکمیل کرده است. 

با این حال نکات خوشی را لا به لای کتاب می توان پیدا کرد. 

دانشجو به بالا باید مطالعه کنند. بیش از حد معمولِ کتب شهید، این کتاب، نظری شده است.
        

          هو الذی فاطر السماوات و الارض.

چرا زودتر به سراغ آثار شهید مطهری نیامده‌بودم؟
از نیمه‌ی کتاب به بعد، این پرسش بود که می‌رفت و می‌آمد!

بررسی دقیق نظرهای گوناگون و بیان روان، از برجسته‌ترین امتیازات کتاب -و گمانم کلیه‌ی آثار شهید مطهری- است. این‌که شهید مطهری شتابی در رد یا تایید نظرها نداشته‌اند، حقیقتا ستودنی است.

از چیستی فطرت سخن می‌گویند و از انسانیت و گرایش‌های مقدس. پنج گرایش مقدس در انسان را نام می‌برند: گرایش به حقیقت، به زیبایی، به خیر و فضیلت، به خلاقیت و ابداع، به عشق و پرستش. این‌ها را شاکله و بنیاد انسانیت می‌دانند و توضیح می‌دهند که اگر کسی معتقد به انسانیت باشد، باید به وجود این گرایش‌ها و اصالت داشتن این‌ها نیز معتقد باشد. با این پرسش ادامه می‌دهند که این گرایش‌ها از کجا آمده‌اند و منشأشان چی‌ست؟ اثبات می‌کنند که منطقی‌ترین پاسخ این است که منشأ را فطرت انسان بدانیم. بحث را با منشأ دین ادامه می‌دهند. نظرهای گوناگونی که در پی پاسخ به چرایی وجود دین و دین‌داری مطرح بوده‌اند را برمی‌رسند و درنهایت پاسخ قرآن را می‌آورند که دین منشأ فطری دارد. توحید و اسلام، منشأشان فطری‌ست.
بحث را با تقسیم‌بندی فطرت به فطرت ادراکی و فطرت احساسی (کشش‌ها و گرایش‌های فطری) ادامه می‌دهند اما متاسفانه بحث ناقص می‌ماند چرا که جلسات ادامه پیدا نکرده‌اند. فقط همین‌که حیف از ناتمامی بحث، حیف.

برخی از پرسش‌های حاضرین و پاسخ‌های شهید مطهری نیز آمده که جالب و مفید هستند. یعنی من که دلم خواست آن زمان، در مدرسه‌ی نیکان بودم... 
(فطرت عنوان بحث‌هایی است از متفکر شهید استاد مرتضی مطهری که در سال‌های ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ در تهران در جمع معلمان و دبیران مدرسه‌ی نیکان طی ده جلسه ایراد شده و ظاهراً به دلیل برخورد با نهضت اسلامی و افزایش مشاغل اجتماعی استاد شهید متوقف گردیده‌است.)

رحمة الله علیه.
        

          هوالحق
بیان چند نظریه از اندیشمندان غربی مثل فویرباخ و اگوسنت کنت پیرامون فطرت و در نهایت پاسخ و بیان نظر قرآن در این مورد 
        

          باورم نمی‌شود محتوایی که فرا گرفتم در کتابی به این اسم و با همچین حجمی باشد. شهید مطهری قطعا یک نابغه بوده است.