کتاب بهار رویش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، حاصل چهار سخنرانی استاد علی صفائی حائری (عین.صاد) در ماه مبارک رمضان می باشد:

گفت و گوی اول: «رمضان؛ ریزش ها و محرومیت ها»
بهار رویش عنوانی است برگزیده از بیان خود استاد که برای این مجموعه برگزیده شده؛ مجموعه چهار سخنرانی که اولی آن که در سال 1371 ایراد شده تحت عنوان «رمضان؛ ریزش ها و محرومیت ها» است که از یک طرف بحث بارش و ریزش بی امان بخشش ها و عنایت های رمضان و رزق های وسیع و گستره وجود انسان بر پهن دشت سفره آن است و از طرف دیگر سخن از ظرف واژگون ما و عوامل محرومیت از چنین سفره مزین به غذاها و رزق های گوناگون بدن و فکر و قلب و روح .

گفت و گوی دوم:«مروری بر دعای ورود ماه رمضان از صحیفه سجادیه»
بحث دوم که در آستانه ورود به رمضان ایراد شده مروری است بر دعای ورود ماه رمضان از صحیفه سجادیه امام سجاد که به پیش درآمدی از خود استاد مزین شده و در ادامه به شرح و تبین تک تک فرازهای دعا پرداخته می شود که باید بویید و استشمام کرد و چشید و خود را برای ورود به ضیافت الهی تزکیه و تصفیه و آماده نمود.

گفت وگوی سوم: «رمضان؛ ریزش ها و رویش ها»
گفتگوی سوم عنوان «رمضان؛ ریزش ها و رویش ها» را به خود گرفته و در میانه ماه رمضان طرح شده -اگر چه مانند بحث دوم تاریخ سال آن معلوم نیست- تلنگر و هشداری است به مهمان که در وسط مهمانی میان داری کند و از صاحب خانه تنها دو خواسته را بخواهد؛ اول این که خاک باشد و دوم این که رویشی داشته باشد تا در پایان راه حسرت خاک بودن را بر دل ننشاند و بر لب خویش این چنین زمزمه نکند: یا لَیْتَنی کُنْتُ تُرابا

گفت و گوی چهارم: «مروری کوتاه و فشرده بر دعای وداع امام العارفین از رمضان»
سخنرانی چهارم مروری کوتاه و فشرده و پر نغز بر دعای وداع امام العارفین از رمضان است که در شب 29 رمضان 1365 ایراد شده. این دعا که به تعبیر خود استاد اینقدر طولانی است که جا دارد انسان از اول ماه به آن مشغول شود بخشی از فرازهای آن تلاوت و تبین شده که همین مختصر به حق حاق دعا را به صحنه آورده و حق مطلب را ادا کرده است و دل و روح هر خواننده ای را مرزوق و بهره مند می نماید.

کتاب بهار رویش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، نوشته استاد علی صفائی حائری (عین.صاد) است و در انتشارات لیله القدر منتشر شده است.