وای وای از تصاویر😍
قصه که جای خود
تقویت توجه و دقت کودک
آشنایی با جانوران
امید  به زندگی 
مهربانی و عشق
تلاش برای تغییر وضع نامطلوب




        

          این کتاب‌ها را دوست ندارم و دوست دارم. بستگی به این دارد که چقدر جادویی نوشته شده باشند و چقدر به آن کتاب‌های معنوی نزدیک باشند. کتاب هر دوتایش هست و برای همین ایده را دوست ندارم. قصه‌هایی که از اول یک جور معنوی بودن دارند و آدم‌ها و دنیا به آنی عوض می‌شود اما خود داستان جالب است و مهم‌تر اینکه در کنار تصاویر روایت می‌شود. یعنی این کلمات هستند که به تصویر کمک می‌کنند و نه برعکس. تصویرگری حسی از جادویی بودن دارد. شبیه زمانی از روز یا شب که همه‌چیز باحال‌تر است. شبیه خواب یا رویا و هر ورقی که می‌زنیم این حس خوب همراه‌مان هست. رازی که دوست داریم کشف کنیم اما عجله‌ای هم برایش نداریم چون ما هم همراه روایت و مردم شهر هستیم و داریم از این لحظات لذت می‌بریم.
        

          فقط آن صفحه ای که پاییز شد و حیوان ها هر کدام به رنگی درآمدند و کم کم لخت شدند و برگ و بارشان ریخت...
        

          داستان به کمک تصاویر روایت می شود اما کلمه و تصویر به قدری خوب با هم در آمیخته اند که حس مخاطب را کامل درگیر خود می کنند. کتاب کاملا قابلیت گفتگو با کودکان را دارد و با گروه سنی مخاطب ( گروه سنی ب )  تناسب دارد. چه بسا برای بچه های بزرگتر نیز ... به قول دکتر عرفان نظر آهاری در باب مفهوم شاعرانگی ، شاعرانگی در  این کتاب به زیبایی به تصویر کشیده شده است . 
        

          خیلی قشنگ و آروم بود.
تصویرسازی‌اش هم خیلی قشنگ بود:')