بسم الله الرحمن الرحیم
بی‌خبریم
همین!
این کتاب به تعبیر راوی کتاب، یکی از ده‌ها عملیات برون مرزی است که او جانش را کف دستش گرفته و رفته است در عمق خاک عراق... سفرهایی که گاهی تا سه‌ماه طول می‌کشید، بدون خبر، رد، نشان...
وقتی این کتاب را می‌خواندم، باورپذیر نبود... نبود... نبود! چرا دروغ بگویم. با حیرت، با چشمانی اشکبار می‌خواندم و تحسین می‌کردم.
یقین کردم مؤمن در هیچ چارچوبی جز چارچوب شرع نمی‌گنجد و عینیت (بأبی انتم و أمی و نفسی و أهلی و مالی و ولدی) را خواندم.
باورم شد این انقلاب با خون شهید آبیاری شده و خدای متعال نمی‌گذارد درخت تنومند انقلاب زمین بخورد.
تازه فهمیدم اطاعت‌پذیری دقیقاً چبست و تا کجاست...
بین کتاب‌هایی که تا بحال در دفاع مقدس و جنگ خوانده‌ام، خاطره این کتاب یکی از غریب‌ترین و خاص‌ترین روایت‌های جنگ است...
دمتان گرم
        

          روایت شیرین و جذاب فرمانده بیست و چند ساله خمینی از یک عملیات سری در کنار گوش دشمن بعثی.
براستی با خواندن این روایات انسان متحیر می ماند که امر ولی در دل انسان عاشق و دلباخته چه میکند که جان را به کف دست گرفته و با سخت ترین ها کنار می آید تا سخن ولی اش زمین نماند.
درود بر سربازان خمینی کبیر و سلام بر روان پاک شهیدان انقلاب.
        

          ﷽
کاخ هم از سری کتاب‌‌های پنج ستاره سال ۰۳ است و خب حیف که من ساخت سریال و فیلم بلد نیستم، کاخ خوراک یک اکشن جنگی جذابه.
کاخ داستان یک عملیات سری در عمق شمال خاک عراق در دوران دفاع مقدس، عملیاتی که قهرمانان آن  جوانانی در بازه سنی بین ۱۷ تا ۲۳ سال‌اند که صدام را شگفت زده کردند، شهر سرسنگ جایی بود که صدام برای خودش کاخ ساخته بود با کلی امکانات و فکر می‌کرد ایرانی‌ها نمی‌توانند به آن برسند،اما حاج علی سرلک و تیم همراهش کاری کردند که مدت‌ها رژیم بعث در بُهت بود،عبور از دجله با عمق  ۷ متری و عرض ۱۴۰متری، ۱۸ شبانه روز پیاده روی یکسره و...این فقط بخشی از کاری‌ست که در این عملیات سری انجام شد و کاری کرد که صدام چند لشکر را از جنوب آزاد کرد و آورد تا شهر سرسنگ برای مراقبت از خودش،به نظرم این کتاب رو از دست ندید که کاخ از دسته کتاب‌هایی‌ست که تا صفحه آخر یک نفس می‌خوانید 
        

          فرماندهی که پنجاه‌وپنج نفر را بر می‌دارد و پیاده می‌کشاند به عمق خاک عراق برای یک عملیات سری مشابه همان فیلمهای دفاعی مقدسی که جمشید هاشمپور می‌زد به عمق خاک عراق. این مرتبه اما نه قهرمانهای داستان سوپرمن هستند و نه کار آنقدرها راحت است. دهن سرویسی عظما آنهم در برف و کوران زمستان شمال عراق. راوی وجهی محرمانه و سری از عملیات‌های برون مرزی نیرویی که بعدها اسمش شد قدس.
        

          این کتاب داستان یه عملیات پنهانی در حدود ۵۰۰ کیلومتر توی خاک عراق در امنیتی ترین شهر عراق رو از زبان سردار علی سرلک روایت می‌کنه. نگارش و روند داستان عالیه. وقتی عباراتی مثل "خرمشر را خدا آزاد کرد" رو میشنویم یا گفته میشه تعداد نفرات و قدرت نظامی و... برنده جنگ رو مشخص نمی‌کنه، حس می‌کنم تصور همه اینه که اینا شعاره و فقط یه بخش کوچکی از ماجراست یا فقط برای کلاسای آمادگی دفاعی و اخلاقه، اما بعضی روایتا ثابت می‌کنن که واقعا همه کاره خداست. خیلی از این داستان ها گفته شدن و ما خوندیم، بعضیا رو نخوندیم و خدا می‌دونه چقدر از این داستانا هنوز روایت نشده یا قرار نیست گفته بشه. اینکه فقط بگیم شهدا قهرمانای واقعی هستن و در مقابل قهرمانای مارول و دیسی قرارشون بدیم مسخره ست. بجاش باید این داستانا رو برجسته کنیم تا این موضوع که اینا قهرمان بودن درک بشه. خارجیا حتی از شکست هاشون تو جنگای مختلف در طول تاریخ فیلمایی میسازن که توش خودشونو قهرمان نشون میدن مثل فیلم دانکرک، اونوقت ما همچین داستانایی داریم و استفاده نمی‌کنیم.
        

          بسم الله و علی الله . .

درود خدا بر حضرت «قاهر العدو» که فرمود:
* لِلحُروبِ رِجالا . . .*

این کتاب، داستان کسانی است که مصداق عینی فرمایش مذکور حضرت امیر هستند و بهترین توصیف ایشان، آن است که بگویی «مردِجنگ»! مردانی که اگر میانگین سنی‌شان را حساب کنید، شاید به بیست سال هم نرسد؛ اما آنچنان اراده و استقامت و شجاعتی از خود نشان دادند که در تاریخ کم‌تر کسی اینچنین به گوش خود شنیده است!

ماجرا از این قرار است که قرارگاه رمضان که مأموریتش انجام عملیات‌های فرامرزی است، تصمیم می‌گیرد که برای کاهش آتش جنوب، عملیاتی سری را در عمق خاک عراق اجرا کند. این عملیات فوق سری به فرماندهی «علی‌سرلک» است و ماجرای کتاب از زبان او روایت می‌شود. بُردن نزدیک به صد نفر نیرو به همراه تعداد زیادی قاطر و تجهیزات و ادوات تا عمق پانصد کیلومتری دشمن، آن‌هم در اوج نبرد همه‌جانبه و در امنیتی‌ترین شرایط، حرکتی است که در تمام جنگ‌های منظم و نامنظم دنیا قفل است؛ قفلِ‌ قفل!! و گویا تنها جوانِ باایمانِ ایرانی است که از پس آن برآمده است. ادامهٔ ماجرا را بیان نمی‌کنم تا خودتان حتماً بروید و بخوانید و بترسید و ذوق کنید و دلهره بگیرید و دچار شور و شعف و غرور شوید و ده‌ها حس متناقض دیگر که با این دویست صفحه، تجربه خواهید کرد!

افسوس می‌خورم که ای کاش فیلمنامه‌نویس و کارگردان بودم تا از این حماسهٔ شگفت اما واقعی، فیلمی می‌ساختم و به همه نشان می‌دادم این حجم از حماسه و معجزه را! اگر چنین فیلمی ساخته می‌شد، از لحاظ صحنه های اکشن و ماجراجویانه از فیلم‌های هالیوودی سبقت می‌گرفت و از لحاظ اعجاب‌و شگفتی، از فیلم‌های بالیوودی! البته که این‌دو هرچه دارند، از تخیل‌شان است و اما این ماجرا چیزی جز واقعیت نیست.