بسم الله الرحمن الرحیم
بی‌خبریم
همین!
این کتاب به تعبیر راوی کتاب، یکی از ده‌ها عملیات برون مرزی است که او جانش را کف دستش گرفته و رفته است در عمق خاک عراق... سفرهایی که گاهی تا سه‌ماه طول می‌کشید، بدون خبر، رد، نشان...
وقتی این کتاب را می‌خواندم، باورپذیر نبود... نبود... نبود! چرا دروغ بگویم. با حیرت، با چشمانی اشکبار می‌خواندم و تحسین می‌کردم.
یقین کردم مؤمن در هیچ چارچوبی جز چارچوب شرع نمی‌گنجد و عینیت (بأبی انتم و أمی و نفسی و أهلی و مالی و ولدی) را خواندم.
باورم شد این انقلاب با خون شهید آبیاری شده و خدای متعال نمی‌گذارد درخت تنومند انقلاب زمین بخورد.
تازه فهمیدم اطاعت‌پذیری دقیقاً چبست و تا کجاست...
بین کتاب‌هایی که تا بحال در دفاع مقدس و جنگ خوانده‌ام، خاطره این کتاب یکی از غریب‌ترین و خاص‌ترین روایت‌های جنگ است...
دمتان گرم
        

          روایت شیرین و جذاب فرمانده بیست و چند ساله خمینی از یک عملیات سری در کنار گوش دشمن بعثی.
براستی با خواندن این روایات انسان متحیر می ماند که امر ولی در دل انسان عاشق و دلباخته چه میکند که جان را به کف دست گرفته و با سخت ترین ها کنار می آید تا سخن ولی اش زمین نماند.
درود بر سربازان خمینی کبیر و سلام بر روان پاک شهیدان انقلاب.
        

          فرماندهی که پنجاه‌وپنج نفر را بر می‌دارد و پیاده می‌کشاند به عمق خاک عراق برای یک عملیات سری مشابه همان فیلمهای دفاعی مقدسی که جمشید هاشمپور می‌زد به عمق خاک عراق. این مرتبه اما نه قهرمانهای داستان سوپرمن هستند و نه کار آنقدرها راحت است. دهن سرویسی عظما آنهم در برف و کوران زمستان شمال عراق. راوی وجهی محرمانه و سری از عملیات‌های برون مرزی نیرویی که بعدها اسمش شد قدس.