لذت بخش و جذب کننده 
        

          ۱۲ سالم بود که مجموعه‌ی این کتاب رو اتفاقی بین قفسه‌های کتابخونه دیدم. میتونم بگم این کتاب دروازه‌ای بود تا بتونم با یه دنیای دیگه آشنا بشم.
 اون زمان، ساعت‌ها غرق دنیای عجیب و غریبش شده بودم و   انگار هر کلمه‌‌اش رو با دستای خودم لمس می‌کردم.
        

          خیلی تخیلی بود
        

          این مجموعه یاداور خاطرات کودکیمه
برخلاف هری‌پانر هیچ‌وقت از نثر ساده‌اش خسته نمی‌شم...
یادش بخیر، اولین خاطراتی که با این کتاب دارم واسه وقتیه که عباس و زهرا در مورد این کتاب صحبت می‌کردن و من از عکس جلدشم می‌ترسیدم😂
        

          فک کنم دبیرستان بودم که جلد اول این مجموعه یهو تو کتابخونه مردسه پیدا شد و فک کنم جزو اولین کتاب های فانتزی بود که خودم واقعا سیر داستان و دنیای جدیدش باعث شد بیشتر علاقه مند بشم البته که اون زمان هری پاتر دوران اوجش و فیلماش بود
ولی واقعا برام ریتم جلو رفتن و بهم پیوسته بودن ریز داستان ها جالب بود
        

          سرزمین سایه‌های دلتورا از نظر زمانی بعد از "در جست‌وجوی دلتورا" و قبل از "اژدهایان دلتورا" قرار دارد. در این بخش لیف و باردا و جاسمین برای حل مشکلی به سرزمین سایه‌ها می‌روند. 

این بخش از داستان را کمتر از همه‌ی بخش‌ها دوست دارم. شاید چون فضای قصه در سرزمین دلتورا رخ نمی‌دهد و فضای سرزمین سایه‌ها در ذهنم خوب تصویر نشده و از همه‌ی داستان فقط بخشی را یادم هست که در ابتدای قصه لیف و دوستانش اسیر می‌شوند و یادم هست برای تصور همان صحنه هم خیلی سختی کشیدم. به هر صورت آن موقع آن‌قدرها نمی‌فهمیدم که متوجه بشوم صحنه‌سازی نویسنده ایراد دارد یا ایراد از من است که کتاب را درست نخواندم.

به هر صورت باید این  سه جلد هم خوانده شود تا به اژدهایان دلتورا برسیم که بهترین بخش داستان است.
        

          حتی وقتی فکر میکنید تموم شده هم هنوز اتفاقی برای رخ دادن وجود داره!!