اگه بخوام فقط یک جمله تو توصیفش بگم میگم فوق العاده بود
واقعا فوق العاده بود
این کتاب از هر لحاظ با سلیقه من جور بود و اثر پررنگی روی ذهن من گذاشت طوری که فکر نکنم حالا حالاها جزئیاتش یادم بره
چرا این کتاب انقدر برای من خاص بود؟
اول از همه بگم این کتاب جلد اول یه مجموعه ده جلدی علمی-تخیلی نوشته یوشیکی تاناکاست که یه داستان سیاسی-جنگی عمیق و پیچیده رو به تصویر می‌کشه
داستان حدودا سال ۳۵۰۰ میلادی اتفاق میفته
ما تو این کتاب با تقابل دو تا مدل نظام حکومتی سر و کار داریم و در طول داستان خواننده بارها مجبور میشه فکر کنه و انتخاب کنه و حتی به عقاید خودش نگاهی بندازه و ببینه اگه تو اون دوران بود کجای داستان قرار میگرفت
موضوع سیاست و جنگ اونقدر پررنگه که قالب علمی-تخیلی خیلی به چشم نمیاد. نویسنده بجای صحنه های اکشن اغراق شده، روی استراتژی‌ها، تاکتیک ها و تصمیم‌ها و عملکردها تو میدون جنگ تمرکز کرده و بشدت مواظب بوده که از منطق خارج نشه
توصیف تاکتیک ها و استراتژی های جنگ به قدری هنرمندانه و دقیقه که انگار نویسنده سال های سال یه جایی تو آینده فرمانده نبردهای فضایی بوده و الان داره تجربه هاشو به ما منتقل می‌کنه
مضامین فلسفی و تاریخی هم پررنگن و نویسنده به دفعات زیاد از نقل قول ها و ارجاعات تاریخی استفاده کرده
نویسنده به جزئیات خیلی زیادی توجه کرده. جامعه، سیاست، اقتصاد، رسانه‌ها، رسم و رسومات، ارتش و حتی زندگی خصوصی افراد با جزئیات طراحی شدن (حتی تا اونجا پیش رفته که دو مدل تقویم درست کرده) ولی علی رغم این توجه اصلا اضافه گویی نکرده و خواننده دچار بی حوصلگی و ملال نمیشه. علاوه بر این روایت و جهان سازی انسجام لازم رو داره
شخصیت پردازی واقعا خوبه
تعداد شخصیت ها زیاده و شخصیت های خوب، بد، خاکستری، پلید، ترسو، احمق، منفعت طلب، فداکار و... تو داستان حضور دارن ولی چیز تکراری ای وجود نداره. روابط سطحی و عمیق هم جای مناسب خودشون هستن
از مهمترین تفاوت های این کتاب با اکثر رمان ها اینه که داستان بجای یه شخصیت اصلی، دو تا شخصیت اصلی داره که هر کدوم نماینده یه تفکر و نظام حکومتی‌ای هستن
من از هیچ کدوم از این دو شخصیت به طور کامل خوشم نیومد و طرفدار نظریه های هیچ کدوم نشدم هر چند یه بخش هایی از نظر هر دو نفر رو قبول داشتم
بیشتر دلم میخواست همون نظریه پرداز سومی باشم که میاد و نظریه نفر اول و دوم رو باطل می‌کنه و نظر خودشو که میانه نظر اون دو نفره رو میده😂
از کارهای دوست داشتنی نویسنده برای شخص من این بود که داستان با تاریخچه شروع کرد و توضیح داد که بشر در آینده چه مسیری طی کرده که به اون نقطه از داستان برسه 
تاریخچه تو کارهای علمی-تخیلی واقعا مهمه و نویسنده این اهمیت رو خیلی خوب درک میکرده
این جلد سال ۱۹۸۲ منتشر شده ولی توصیفات فناوری ها و ملزومات این مدلی طوریه که انگار نویسنده همین امسال نوشتتش هر چند به خوبی میشه تاثیرات جنگ جهانی دوم، جنگ سرد و اون دو تا بمب اتم لعنتی که آمریکا روی سر مردم ژاپن ریخت رو روی تفکرات نویسنده دید
توصیفات کتاب و محاوره‌ها رو هم می‌تونم از جمله نقاط قوت کتاب معرفی کنم
مجموعه این دلایل باعث شده که من عاشق این کتاب بشم و امیدوارم تا جلد دهم نویسنده به همین منوال جلو بره

با وجود همه این موارد اینطور که فهمیدم این مجموعه همه پسند نیست. روایت خشک و جدی، کمبود صحنه های طنز، عدم تمرکز روی روابط و صحنه های احساسی، عاطفی و عاشقانه و روند کند از دلایلیه که برای این مسئله گفته شده
برای همین لازمه بدونیم از یه کتاب چی میخوایم 
چیزهایی که من میخواستم رو کتاب داشت و من عاشقش شدم 
اگه شما هم مثل من دنبال سیاست، جنگ، توصیفات صحنه عالی و داستان عمیق هستین این کتاب برای شماست

پ.ن¹: اینکه روی روابط عاشقانه و احساسی تمرکز نکرده به این معنی نیست که از عشق و احساس خبری نیست اتفاقا روابط و احساسات عمیقی داره ولی نویسنده لطف کرده مخاطب رو در جریان مباحث خصوصی قرار نداده
دستش درد نکنه
پ.ن²: با اینکه نویسنده بنظرم واقعا هنرمند بوده ولی یه جای کار رو حسابی خراب کرده و اونم انتخاب اسم برای مجموعه اس
"افسانه قهرمانان کهکشانی" بنظرم واقعا اسم بچگانه‌ایه و خودم وقتی اولین بار باهاش مواجه شدم فکر کردم با یه داستان مناسب کودکان و نوجوانان طرفم در حالی که داستان مخصوص بزرگسالانه 
جالبه بدونین یوشیکی تاناکا نویسنده رمان "افسانه قهرمانی ارسلان" هم هست -انیمه بین ها ارسلان رو میشناسن- و از همین اسم معلومه نویسنده چقدر به دو تا کلمه افسانه و قهرمان علاقه داشته
خوشبختانه بزرگوار تو انتخاب اسم جلدها عملکرد بهتری داشته مثلا اسم همین جلد اول سپیده دم بود که دوسش داشتم
        

          راستش زیاد کتاب ژاپنی  نخوندم،‌واگر‌ نبود پیشنهادات رفقا سمتش نمیرفتم...
دیدین بعضی کتابا یه جوری شما رو درگیر میکنه که نمیتونید ازش جدا بشید، یه جوری که انگار شما بخشی از اون دنیا هستید، قهرمانان کهکشان از اون دست کتاباس...
کتابی که شخصیت هاش آدم های معمولی هستن، هم جاه طلب، هم ترسو، هم مهربون، هم بی رحم ،هم عاشق هم شکست خورده، انقدر واقعی که دیگه شبیه داستان نیستن..
یانگ ، زیگفرد، راینهارد، یولیان، ادریان، اون دختره که اسمش یادم رفته ، همه خیلی اروم و عادی دارن زندگی‌شون رو میکنن و روایتشون رو برامون تعریف میکنن.
میجنگن، شکست میخورن، عاشق میشن، از دست میدن و دوباره به دست میارن....
دنبال ماجراهای غریب و چرخش های داستانی مبهوت کننده میگردید، دنبال آدم هایی با ویژگی‌ها و توانایی های فوق بشری، دنبال توصیفات مفصل و تصویر سازی های خاص، دنبال دنیا سازی و ترسیم نقشه های جدید، دنبال شخصیت های منحصر به فرد و یگانه....
پس این کتاب در کمال تاسف مال شما نیست، اگر هیچ کدام را ندارن چرا خوبه...
چون خود خود زندگی را نشونت میده، نه زیادی خوشگل نه زیادی زشت....
شروع که کردم میخواستم دو خط بنویسم و رد شم اما طولانی شد...
یک چیز دیگه( شاید هم دو تا) کتاب نسبتا قدیمیه، مال دهه ۸۰ میلادی با این وجود، افکار و اندیشه های نویسنده هنوز هم نو و کاربردی هستن.
 آیا نویسنده قبلا نظامی بوده، جوری از استراتژی های جنگی و تهیه و توزیع تدارکات و بازی های سیاسی پشت پرده نوشته که گمون این کاره بوده....
مثلث امپراطوری، اتحاد و فزان و دیدن جنگ از نگاه هر سه عالیه، جوری که به همه حق میدی در عین حالی به همه حق نمیدی!!!
شخصیت محبوبم، یانگ ون‌لی جان، با موهای مشکی خوشگلش(قابل توجه بعضی هااااا) ‌ از بیرون یه خرس تنبله که بعد هر جنگ‌ فقط میخواد بخوابه  ولی از درون ‌یه یوزپلنگ زرنگ و پر کار( خیلی این ویژگی‌اش رو دوست دارم)، امیدوارم سرانجامش خوب باشه...
در اخر هم کاش من سربازی بودم در ناوگان یانگ( عه قبلا این رو گفته بودم، خب خیلی دوستش دارم چه کنم....)

        

          بسم الله الرحمن الرحیم

اینطور نیست که فقط کتاب‌های کلاسیک که براشون هزارتا کلاس می‌ریم و صد مدل تفسیر پس و پیش می.خونیم باعث بشن ما یک سبک فکری پیدا کنیم و چپ  و راستمون رو تشخیص بدیم.
اعتقاد من به این باور با خوندن این جلد قوی‌تر شد. قطعا نمیتونم به راحتی درباره نویسندگان کلاسیک موردعلاقم با دانش‌آموزام صحبت کنم اما این کتاب رو می تونم.
یانگ ون‌لی تنها پسر یک تاجر ورشکسته که عشقش تاریخ و کنکاش توی رفتار گذشتگانه خیلی خوش شانس نیست و از رشته مورد علاقش دست میکشه تا توی اکادمی نظامی تحصیل کنه.
راینهارد فون لوهن‌گرام اشراف زاده بی‌لقبی که تنها خواهرش توسط امپراطور دیکتاتور کهکشان گرفته شده از خشم و نفرتش استفاده می‌کنه و قدم توی راه خطرناکی می‌ذاره.
 این شخصیت‌ها می‌تونستن زندگی دیگه.ای داشته باشن، اگر رودلف کبیر هیچ وقت زاده نمی‌شد و تصمیم نمی‌گرفت کهکشان رو زیر یوغ بردگی خودش بکشه. داستان در آینده اتفاق میوفته، اینده‌ای که در اون خبری از زمین نیست( فعلا نیست) و مردم برای زندگی تصمیم گرفتن روی سیارات دیگه شانسی برای زنده موندن خودشون پیدا کنن.
ردولف امپراطوری باشکوهی رو تاسیس می‌کنه اما یک امپراطور، دیکتاتور هم هست و نتیجه دیکتاتوری حتی در بهترین شرایطش شورش یک عده از مردمه.
مردمی که فرار کردن اتحادیه ای رو تشکیل دادن با هدف آزادی و برابری.
قرنها بعد از ردولف یانگ و راینهارد درگیر پیچ تاریخ میشن اما نه در غالب کسانی که تماشاگرن. اونا با دستای خودشون قراره تاریخ شگفت انگیزی رو رقم بزنن.

پ‌ن1:اول از همه میخوام گلایه بکنم که چرا مجموعه‌های مزخرف و بی‌محتوا چاپ و تجدید چاپ می‌شن اما کتابی به این خوبی با محتوای به این قدرتمندی رو هیچ کس از روی زمین بر نمی‌داره! 
ما هم برای خوندنش مجبور می‌شیم دست به دامن هوش مصنوعی بشیم. 
پ‌ن2:کتاب عمیقی بود، اگر اندک آشنایی با سیاست، اقتصاد و فلسفه نداشتم یک جاهایش واقعا برام سخت میومد چون حتی ریزترین حرکت شخصیت‌ها هم یک هدف و تفسیری پشت خودش داشت.
بریده‌های که منتشر کردم گواه این مسئله هست.
پ‌ن3:کمترین توقعم از یک کتاب علمی تخیلی داشتن یک دنیایی مستقل با ایدئولوژی جدیده که این جلد براوده‌اش کرد. تقابل دیکتاتور و دموکراسی، تلاش شخصیت‌ها برای پایداری حکومت‌هاشون، دسیسه‌های که می‌چیدن یا اتفاقاتی که بر اساس انتخاب‌هاشون می.افتادند من رو به وجد می‌اورد( خودتون که شاهد بودید.)
وقتی می‌گم علمی تخیلی توقع می‌ره که همیشه یه فرشته مهربونی پیدا شه گندکاری ملت رو درست کنه اما اصلا از این خبرا نبود. قلبم به درد اومد وقتی افراد ضعیف النفسی برای نگه داشتن صندلی‌های حکومتی.شون جون بیشتر از بیست میلیون نفر رو گرفتن و حتی برای این حرکت شون توجیه هم آوردن!
اگه علاقه مندید اعصابتون با جناح‌های سیاسی خرد شه کاملا کتاب مناسبیه.
پ‌ن4: به طور حتمی فعلا نمی تونم بگم طرفدار کدوم یکی از شخصیت‌هام. هیچ کدوم سیاه یا سفید نیستن. طراحی شخصیت‌شون به شکلیه که می‌شه درکشون کرد و حق داد بهشون اما بازم برای ایستادن توی صف شون  ناچارید فکر کنید ایا دارن کار درستی می کنن یا نه.
پ‌ن5: اگر این کتاب ترجمه داشت یکی یه نسخه به دولت محترم می‌دادم بلکه با زبان ساده و تمثیلی این کتاب یکم به خودشون بیاد و بفهمن راهی که دارن میرن غلطه و اصطلاحا فرقی با احمقای این کتاب که جون بیست میلیون نفر رو بی خود و بی جهت گرفتن ندارن.
پ‌ن6: کتاب طنز خوبی داره و واقعا یک جاهای واکنش یانگ و افکارش به خنده انداختم. ولی بازم نمی‌تونم دربست قبولش کنم چون اینطور نیست که به دلبخواه خودش نقشی که داره رو ایفا می‌کنه. ولی بازم خیلی کارش رو خوب انجام می‌ده و لقب یانگ جادوگر کاملا برازندشه.( خودش این رو قبول نداره که اصلا اهمیتی نداره)

پ‌ن7:کتاب رو به نوجوون ها توصیه می‌کنم چون گارد بازتری نسبت به کتاب‌های علمی تخیلی دارن. اما اگه شما ادم بزرگ منعطفی هستید می‌دونید از خوندن این کتاب لذت ببرید.
پ‌ن8: عکسی که انتخاب کردم دقیقا حالت یانگ و راینهارده. یانگ بدو راینهارد بدو.😂😂✨