یادداشت ماه آسمان 🇮🇷

        راستش زیاد کتاب ژاپنی  نخوندم،‌واگر‌ نبود پیشنهادات رفقا سمتش نمیرفتم...
دیدین بعضی کتابا یه جوری شما رو درگیر میکنه که نمیتونید ازش جدا بشید، یه جوری که انگار شما بخشی از اون دنیا هستید، قهرمانان کهکشان از اون دست کتاباس...
کتابی که شخصیت هاش آدم های معمولی هستن، هم جاه طلب، هم ترسو، هم مهربون، هم بی رحم ،هم عاشق هم شکست خورده، انقدر واقعی که دیگه شبیه داستان نیستن..
یانگ ، زیگفرد، راینهارد، یولیان، ادریان، اون دختره که اسمش یادم رفته ، همه خیلی اروم و عادی دارن زندگی‌شون رو میکنن و روایتشون رو برامون تعریف میکنن.
میجنگن، شکست میخورن، عاشق میشن، از دست میدن و دوباره به دست میارن....
دنبال ماجراهای غریب و چرخش های داستانی مبهوت کننده میگردید، دنبال آدم هایی با ویژگی‌ها و توانایی های فوق بشری، دنبال توصیفات مفصل و تصویر سازی های خاص، دنبال دنیا سازی و ترسیم نقشه های جدید، دنبال شخصیت های منحصر به فرد و یگانه....
پس این کتاب در کمال تاسف مال شما نیست، اگر هیچ کدام را ندارن چرا خوبه...
چون خود خود زندگی را نشونت میده، نه زیادی خوشگل نه زیادی زشت....
شروع که کردم میخواستم دو خط بنویسم و رد شم اما طولانی شد...
یک چیز دیگه( شاید هم دو تا) کتاب نسبتا قدیمیه، مال دهه ۸۰ میلادی با این وجود، افکار و اندیشه های نویسنده هنوز هم نو و کاربردی هستن.
 آیا نویسنده قبلا نظامی بوده، جوری از استراتژی های جنگی و تهیه و توزیع تدارکات و بازی های سیاسی پشت پرده نوشته که گمون این کاره بوده....
مثلث امپراطوری، اتحاد و فزان و دیدن جنگ از نگاه هر سه عالیه، جوری که به همه حق میدی در عین حالی به همه حق نمیدی!!!
شخصیت محبوبم، یانگ ون‌لی جان، با موهای مشکی خوشگلش(قابل توجه بعضی هااااا) ‌ از بیرون یه خرس تنبله که بعد هر جنگ‌ فقط میخواد بخوابه  ولی از درون ‌یه یوزپلنگ زرنگ و پر کار( خیلی این ویژگی‌اش رو دوست دارم)، امیدوارم سرانجامش خوب باشه...
در اخر هم کاش من سربازی بودم در ناوگان یانگ( عه قبلا این رو گفته بودم، خب خیلی دوستش دارم چه کنم....)