روایت جامعه ای که در آن قتل و دزدی به عنوان یک شغل به حساب می آید و حتی برای آن تحصیلات آکادمیک و مدرک هم قرار داده شده است. 
راستش من فضای کتاب را با اینکه ایده جالب و جذابی داشت، خیلی نپسندیدم. کلا فضای صمیمی و گرم خودمان را که از دست می دهیم و وارد فاز های دیگر می شویم، خیلی به من نمی چسبد. 
ایده جذاب است ولی داستان نه چندان! حتی پایانش هم خیلی هندی است. از حسام حیدریِ ببرهای زخمی حکیمیه انتظار خیلی بیشتری داشتم. خب! برآورده نشد ...
        

          ⚪ تخیل ایرانی.... 

برای خوندن این کتاب دو به شک بودم ( راستش فقط اسم و طرح جلد جذبم کرد، اینجاس که اهمیت این دو معلوم میشه ) ولی شروع کردم به خودندش... 🌿 کتاب برای دور شدن از روزمرگی ها خوبه ایده جالبی داره ولی خب چندان فاخر نیست دیگه، اما در حد خودش بامزه اس من خودم چندین بار لبخند به لبم اومد - خوبیش اینه که کوتاهه و زود تموم میشه چون اگه ادامه پیدا میکرد ایده عادی و خسته کننده میشد
        

          بسیار کتاب جالبی بود با ایده ای تازه طنز سیاه در مایه های مغازه خودکشی و چقدر حیف که به اندازه ی کافی دیده و معرفی نشده این اثر نویسنده من که خیلی خوشم اومد فضا سازی جامعه هرچند مشکلاتی داشت ولی بهرحال جذاب و عالی قلمداد شد
ادامه اش هم امیدوارم نوشته بشه ...
        

          من در رشته‌ی قاچاق بدن انسان تحصیل کردم؛ شما چطور؟ 
البته حرفم جدی نبود. اما اگر در دنیای این کتاب زندگی می‌کردیم، این یک مکالمه‌ی عادی میان ما به حساب می‌آمد. اگر شما در این دنیا بودید دوست داشتید چه کاره باشید؟ جیب‌بُر؟ قاتل؟ زورگیر؟ می‌توانستید با نمره خوب فارغ التحصیل شوید؟
فضای این کتاب کمی با اسمش فرق دارد. شاید شما فضایی اداری را تصور کنید که در آن همه به صورت حرفه‌ای مرتکب جرم می‌شوند اما خب این صحنه حتی بیشتر از چند صفحه طول نمی کشد. روال داستان این گونه است: شخصیت اصلی ما که از قضا قاتل است، به خاطر کسادی بازار و انجام ندادن وظایفش از آژانس اخراج می‌شود و حال این مرد باید فکر کند که چگونه بقیه زندگی‌اش را ادامه دهد. 
ایده‌ی این داستان من رو بسیار جذب کرد و در اواخر کتاب در این حسرت بودم که چرا این ایده به خوبی و تمام و کمال اجرا نشده بود. فضاسازی کتاب می‌توانست به گونه‌ای باشد که چندین جلد از همین موضوع، کتاب تحویل ما دهد اما برخلاف انتظار، هم زود تمام شد هم پایانی غیرمنتظره و به اصطلاح آبکی داشت. اما طنز‌هایی وجود داشت که توانست حداقل لبخند بر لبم بیاورد و با روند داستانی سریعی که داشت من رو خیلی سرگرم کرد‌. ایرانی بودن کتاب هم باعث می‌شد ارتباط بیشتری بین خواننده و اتفاقات داستان برقرار بشه و در کل کتاب راضی‌کننده‌ای بود.