همه توی نوجوونی‌شون از این رمان‌ها خواندن. من هم ۱۵-۱۶سالگیم این کتاب و رمان‌های عاشقانه‌ی زیادی خواندم. فقط به درد همون سن و همون حال و هوا میخوره و خب اون موقع دوستش داشتم.
        

          جالب نبود بنظرم
شخصیت های زیاد که هیچ کدوم به تنهایی داستان جذابی نداشتن
        

          تو دوران نوجوانی خوندم ؛ پایان تلخ کتاب های مودب پور آزار دهنده اس و متن داستان هاش تکراری ؛ البته اون موقع که نوجوان بودم از روال عاشقانه داستان لذت میبردم 
دقیقا باید نوجوان باشی و تو زندگی واقعی نرفته باشی و سختی نکشیده باشی تا کتاب های مودب پور بهت بچسبه ؛ چون بعدش که میخونی به نظرت خیلی غیر واقعی و مسخره میاد 🙂
        

          آخه چرا باید یه رمان به این طولانی رو اینطور تموم کرد!
داستانش خوب بود اما غم انگیز بودنش و پایان بدی که داشت لذتش رو کم کرد..
این کتاب در ردیف آخر برای خوندن قرار بدید خوبه..
        

          این رمان با شروع محشر و پایان داغونش با روح و روان من بازی کرد🌧
اگه دنبال کتابی میگردین که از خنده به معنی واقعی دلتون رو به درد بیاره این کتاب رو بخونید اما پایان خوشی رو تضمین نمیکنم👎🏻
        

          این کتابو اوایل نوجوانی خوندم و هیچوقت اشکایی ک سر این کتاب ریختم یادم نمیره T_T
خیلی غمگین بود ):
        

          این کتاب رو دوران سربازی خواندم ، با این کتاب از ته دل و با صدای بلند خندیدم و با پایانش اشک از چشمام سرازیر شد ، عجب داستانی داشت، واقعا هنرمندانه نوشته شده بود