کتاب صوتیش رو شنیدم و ارزش شنیدن داشت 

        

          کتابی انگیزشی.. این کتاب رو مدیرانی که فکر میکنند انگیزه ای برای کار ندارند و شکست خوردند، جوانان و دانشجویانی که فکر میکنند بعد لیسانس باید دنبال اسنپ برن😂 بخونن... اسم کمپانی دوو حتما به گوشتون خورده این کتاب از زبان رئیس کیم وو چونگ میخونیم پرفروش ترین کتاب در کره جنوبی. (تفریح من کار کردن است) جمله ای از زبان کیم... ما تفریح و کار رو جدا از هم میدونیم حتی وقت زیادی صرف تفریح میکنیم.. اما مدیر شرکت دوو نظری خلاف این موضوع داره از کار کردن لذت میبره..شکست هایی رو چشیده و به این اعتقاد داره که اگر شخصی طعم شکست را نچشیده باشد  چگونه می توان انتظار داشت روزی طعم موفقیت را بچشد. از جمله درس هایی که کتاب اموزش میده اینکه جوانان فروتن و متواضع باشند. خلاق باشند.با خودشان صادق باشند... فداکاری کنند.روحیه مبارزه طلبی و نداشتن ترس از شکست.خیال پردازی کنند تاریخ متعلق به افراد خیال پرداز اگه اینگونه نبود الان به پیشرفت های پزشکی حمل و نقل و... نمی رسیدیم.به تواناهایی خود اعتماد داشته باشند.
یکی از راه های پیشرفت تجربه است.ما همانند سنگ لوح تمیزی هستیم که تجربه روی ان خواهد نوشت
و در اخر 
اگر میخواهید در اوج بمانید باید از افرادی که در پشت سرتان هستند از ان ها سخت تر کار کنید  برای انها رسیدن به شما اسان است فقط کافی است راه شما را دنبال کنند..
پ.ن: نصیحت برای جوانان 😁
کار و تلاش تا چه حدش خوبه؟ تفریح و کار باید از هم جدا باشه یا نه؟😬
        

          کتاب خوبیه. مطالب آموزنده‌ای داره.  من یه نسخه چاپی قدیمی ازش دارم که متعلق به پدرم بوده.
موضوع اصلی (که از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها جمع آوری شده) تلاش زیاد و خودباوری و باور به توان ملی ست.
چیزهایی که شاید در زندگی  خیلی از ما رنگ باخته باشه. مخصوصا توی این دنیای پر از رسانه و تکنولوژی که هم آدما رو تنبل می‌کنه هم اعتماد به نفس رو از خیلیا می‌گیره.
        

          راوی کتاب به طرز جنون آمیزی عاشق کار کردن است. و همین مقدار هم ریسک‌پذیر و پر دل و جرات.
البته در فرهنگ ژاپنی‌ها، کار کردن تا سر حد مرگ چیز عجیبی نیست.
کتابی است که می‌تواند مشوق افراد علاقه‌مند به کار باشد برای تلاش بیشتر.
اما فکر‌نمیکنم برای تنبل‌ها به درد بخورد.
        

          کتاب خوبی بود. چند خطی از کتاب رو که خودم باهاش مستقیما درگیر بودم همراه با تحلیلی کوتاه در سایت زیر نقل کردم.

http://tiny.cc/du9rhy
        

          حرف اصلی نویسنده اینه که آدم باید همیشه در حال کار کردن باشه یا بهتر بگم از کارکردن جوری لذت ببره که اصلا متوجه نشه سرکاره و من با این موافقم اما چیزی که این کتاب رو کسالت آور میکنه مثال‌های نویسنده از بازکردن شرکت‌های اقتصادی و‌... است.
        

          سنگفرش های هر خیابان از طلاست شاید با بیشتر بخش هایی که داره موافق نباشم ولی کتاب خوبیه، من معتقدم حتی اگه بتونین از یه کتاب فقط یه نکته یاد بگیرین اون کتاب ارزش خوندن داره و این کتاب هم از این قاعده مستثنی نیست