"اورازان؛ بازگشت به کودکی"

کتاب، از اوضاع‌واحوال دِه اورازان در حوالیِ دههٔ بیست شمسی می‌گوید. این یادداشت‌ها در ابتدا به قصد کتاب نوشته نشدند و فقط بخشی از مشاهدات جلال در وصفِ روستای پدری‌اش بودند.
جلال در مصاحبه‌ای که در کتاب "ارزیابی شتاب‌زده" آمده به این موضوع اشاره می‌کند که برای نوشتن این کتاب، نقشه و طرح قبلی نداشته؛ تنها دیده‌هایش را نوشته که ممکن بوده بعداً چاپ شوند. او بیشتر این یادداشت‌ها را به منظور جمع‌آوری داده‌های خام قصه می‌نوشته. ازطرفی پس از قضایای شکست جبههٔ ملی و بُرد کمپانی‌ها در قضیهٔ نفت، جلال به نوعی سکوت اجباری روی آورد و از قِبَلش فرصتی فراهم آمد برای نگریستن به خویش و معیارهای خود در سفر به اورازان و بلوک‌زهرا.
اورازان، روستای پرآب و سرسبزی است که اهالی‌اش به زبان تاتی سخن می‌گویند. این روستایِ کوهستانی در کوهپایه‌های طالقان قرار دارد. 
کتاب "اورازان" برای آشنایی با آداب و رسوم، شیوهٔ معیشت، خورد و خوراک، زبان، اعتقادات، معماری و طبیعتِ اهالی این سرزمین مناسب و خواندنی است.
        

          کتاب کم حجم و دوست داشتنی از زندگی مردمان یکی از روستاهای اطراف تهران در سال ۱۳۲۴.
        

          سیاست در غالب داستان 
        

          اورازان روستای پدری جلال آل احمد بود و او با چند سفر به روستای پدری اش ، طی یادداشت هایی اورازان رو توصیف کرده. طبق گفته خودش در زمان نوشتن این یادداشت ها قصد انتشار اونها رو نداشته.
کنجکاویم برای با خبر شدن از سبک زندگی متفاوتی که اورازانی ها دارن باعث شد کتاب رو در چند ساعت تموم کنم.
جلال آل احمد به خوبی جغرافیا ، زبان ، پوشش ، آدام و رسوم و معیشت اورازانی ها رو وصف میکنه طوری که شما میتونین بدون رفتن به روستای اورازان اونجا رو تجسم کنین.
البته بخاطر اینکه نثر کتاب کمی قدیمیه و من به شخصه نتونستم بعضی کلمات و جملات رو بفهمم ، ارتباط من با متن کتاب محدود شد؛ اما ذهنم در روستای اورازان سیر می‌کرد.