الان فقط نیاز به یه بالشت دارم تا سرمو بهش فشار بدم و گریه کنم.
مگه غمناک تر از این کتاب وجود داره؟
        

          بدک نبود واقعا 
شاید اگر بخوانید درک بهتری از فضای مجموعه پیدا کنید...
نمی دونم...
        

          شاید برای گریه...
احساسات و فکر های نیوت
شخصیت مورد علاقم مرد
ولی فکرش هنوز در ذهنم مونده، این نیوت فراموش نشدنیه
        

          این کتاب شد همه چیز؛ شد نحوه زندگی..شد چیزی که همه جا با خودم میبرمش تا حسش کنم؛ اون پسر دوستداشتنی و داستان غم انگیزش..همراهایی که داشت و ژورنالش.. "نیوت" لیاقت یه کتاب رو داشت که به خودش اختصاص داشته باشه..در نهایت.. دوستش دارم و با دوست داشتن نیوت بزرگ خواهم شد. بماند به یادگار از وقتی که دونده هزارتو تمام دنیای این دختر بود؛
        

          بیست و نه مرداد هزار چهارصد و سه؛ ساعت هشت و پنجاه و دو دقیقه کتاب قصر کرنک آخرین کتاب از مجموعه ی دونده هزارتو! به پایان رسید... پیشگفتار قشنگی داشت و داستان هم مثل همیشه جادوئی بود! از جیمز دشنر ممنونم که یه کتاب برای نیوت نوشته! لیاقتش رو داشت! کیشا بچه هاش رو به عشق نیوت بزرگ میکنه! شک ندارم! تامی و  مینهو تا ابد به یاد نیوت هستن! سونیا اون ته تهای مغزش یه داداش داشته! یه داداشی که جونش رو براش میداده! یه 
داداش که ۲ سال ازت بزرگتر بود و خب الان نیست! نیوت! کیشا؛ دانته و جکی به خاطر تو زنده ان! به جای تو زندگی میکنن!تامی به جای تو عاشق میشه و مینهو به جای تو خوش میگذرونه! ژورنالت به دستشون میرسه! خداحافظ نیوت! دوست داشتم و خواهم داشت!