این‌قدر که بامداد خمار را دوست داشتم این کتاب را هم خواندم. کتاب از زبان رحیم است و به نوعی شخصیت رحیم را در ذهن خواننده تطهیر می‌کند.
در سال‌های نوجوانی هر دو‌کتاب را خواندم و پسندیدم. بامداد خمار را دوباره در آستانه‌ی چهل سالگی خواندم و باز هم دوستش داشتم. نمی‌دانم با نگاه چهل سالگی اگر شب سراب را بخوانم، نظرم چه خواهد بود!
        

          جنجالی که این کتاب به پا کرد از بامداد خمار بیشتر بود خیلی ها گفتن از بامداد خمار بهتر هست و ادامه کتاب از نویسنده دیگه هست کنجکاوی کردم و کتاب رو خوندم
        

          باید قبلش بامداد خمار رو خوند زندگی همینه،یک کتاب از دید خانم ویک کتاب از دید اقا
هرکسی زندگی رو از پنجره ی افکار خود می نگرد
جالب بود وآموزنده ،بخصوص برای  جوانان عاشق 
        

          چاپ این کتاب با سر و صدای زیادی همراه بود و حتی خانم حاج سید جوادی نویسنده بامداد خمار علیه خانم پژواک شکایت کرد و پرونده قضایی دارد بخاطر دزیدن شخصیت ها
اما من از آن خوشم آمد چون واقعاً گاهی باید اتفاق‌ها را از منظری دیگر دید
        

          رمانی خوب و از زبان رحیم نجار خطاب به محبوبه کتاب بامداد خمار ... اثر خوبی بود
        

          از زاویه ی دیگه ای به بامداد خمار بود جالب بود
        

          این کتابم به نظرم خیلی قشنگ بود فقط کاش قبلش نویسنده با خانم فتانه حاج سید جوادی کنار می اومد که براش داستان پیش نمی اومد 
        

          ‌‌‌‌‌‌‌این کتاب از نظر ادبی ارزش چندانی نداشت و متاسفانه از نظر داستانی هم.  انگار که نویسنده بعد از خواندن بامداد خمار حس می‌کنه رحیم مظلوم واقع شده و سعی می‌کنه داستان رو از دید رحیم و البته با دستکاری های عجیب و غریب در داستان برای تبرئه کردن رحیم بنویسه که خب خیلی هم موفق نبوده.
در کل کتابی نبود که دوستش داشته باشم اما از سر کنجکاوی خوندمش، در واقع دلم می‌خواست ببینم رحیم قراره چطور خودش رو تبرئه کنه.
این داستان برای جوانان نسل خودش خوب بود اما به نظرم کتاب تاریخ انقضا داری بود که منقضی هم شده.
در نهایت می‌خواست عبرت بده که: کبوتر با کبوتر، باز با باز.