درک خودت را نسبت به اطراف تغییر بده تا آسیب حذف شود. هیچ چیز از بیرون نمیتواند به تو آسیب بزند چون فقط تو با عیب های خودت از درون به خودت آسیب میزنی.

اندیشه هایت را رها کن بعد میبینی شکایت ها هم رفته اند. من آسیب دیده ام را رها کن بعد میبینی آسیب ها رفته اند. قضاوت را رها کن و نجات پیدا کن و چه کسی آنجاست که نگذارد آن را کنار بگذاری؟

میخواست هرچه زودتر به رختخواب برود چون دلش میخواست امروز هرچه زودتر تمام شود. خوبی خوابیدن همین بود. انگار چیزهارا پاک میکرد. دعواها، نگرانی ها و همه چیز را می شست. ممکن است درباره چیزی وحشت زده و ناراحت باشی و فکر کنی خوابیدن غیر ممکن است، اما بالاخره خوابت میبرد و وقتی صبح بیدار میشوی آن احساس برای مدتی از بین رفته است،درست مثل طوفانی که میانه های شب می آید و میگذرد. یا شاید هم مثل بیهوش شدن قبل از عمل بزرگی در بیمارستان باشد... بابایی این را گفته بود. دکتر ها تورا بیهوش میکنند و تو دیگر بلاهای وحشتناکی را که سرت میآید را نمیبینی و وقتی به هوش می آیی و بیدار میشوی حالت بهتر شده. و او دلش میخواست ترسش از بین برود.

من عاشق روشی هستم که شما کتابی را دستتان میگیرید. صفحه هارا طوری ورق میزنید که گویی از کاغذ از طلا سخته شده است. سپس آن را طوری بو میکنید انگار میتوانید در داستان نفس بکشید.

همه ی مردم معتاد هستند و همه ی معتادان آرزوی یک چیز را دارند: فرار از واقعیت