یادداشت‌های آراد ارجمندی (23)

            روایت دنیای باستان و رسوم مردم مصر همراه با داستانی هیجان انگیز و آمیخته با احساسات،به تحریر در آوردن تمام ظلم و ستم و جنایت های انسان که در طول تاریخ انجام داده است و چه جنایت هایی پشت پرده جنگ هایی بوده است که یک ملت آنرا مقدس و مایه افتخار می‌دانستند.
تمام روایت های این کتاب برای دوستان علاقه مند به تاریخ و کنجکاو در زمینه زندگی گذشتگان بسیار زیبا و هیجان انگیز است و مطعمنا با نویسندگی بسیار خوب آقای والتری آن هارا وارد دنیای گذشتگان  میکند.
          

            مسلما کلیله و دمنه یکی از آثار فرهنگی بسیار با ارزش کشورمان هستش که سرشار از داستان های آموزنده و زیبا است و نکته جالب توجه داستان اینجا است که با توجه به استفاده از شخصیت های خیالی و حیوانات سخنگو  درس نهایی که باید از داستان دریافت کنیم کاملا واقع بینانه است و همیشه انتظار پایان خوش در این کتاب وجود ندارد‌.
ممکن است شخصیت خوب داستان بدلیل غفلت و مسایل مربوط به داستان پیروز میدان نباشد و ....
در کل کتابی هستش که  پیشنهاد میکنم و امیدوارم لذت ببرید.
          

            پند آموز و زیبا بود و بیشتر پند و اندرزهایی که اپیکتتوس در زمینه زندگی داده مثل همان نصیحت هایی است که در زندگی می شنویم.اما تقسیم اتفاقات روزگار که ممکن است به ما بستگی داشته باشد یا به ما بستگی نداشته باشد را دوست داشتم و صحبت های زیبایی هم در این عرصه کردند.
غلم،اخلاق،امانت داری ،نادانی و جهل انسان حاصل اعمال خود انسان است پس وقایع زندگی حاصل از آن به او بستگی دارد و انسان باید بکوشد تا خود را در این عرصه رشد دهد.
بیماری،مرگ و میر و حتی فقر و ثروت اموراتی هستند که به ما بستگی ندارد و ما نباید خود را در بند فرار یا بدست آوردن آنها کنیم.
          

            آقای  محققی بازپرس ویژه قتل عمد دستگاه قضا بودن که وقایع و حوادث یکسری از پرونده‌هایی که به عنوان ماموریت دریافت کرده بودند را در این کتاب و دیگر کتاب های معروفشان گردآوری کردند.مسلما، داستانها و  وقایع این کتاب  از دنیای حقیقی هستند همیشه نمی توان انتظار پایان خوش داشت.
تنها درسی که می توان از این کتاب گرفت این است که انسان تمام تصمیمات اشتباه و اعمال خانمان سوز خود را در موقع خشم انجام داده است و باید بکوشیم تا بر این حس غلبه کنیم.
          

            کتابی بود که خیلی قشنگ ثابت می‌کند که هیچوقت نباید حسرت تصمیماتی که نگرفته ایم را بخوریم چون همیشه نتایج آن چیزی نیستند که فکرشان را می کنیم،سعی نکنیم خود را به همه ثابت کنیم بلکه سعی کنیم نسخه بهتری از خود را در مقابل خودمان بسازیم.خواندن این کتاب را پیشنهاد می کنم برای کسانی که همیشه حسرت راه های نرفته را می خورند.
          

            این کتاب که نوشته روزانه آقای صدر از بیماری سرطانشون هستش و به خوبی مخاطب را با سختی ها،دردها و رنج‌های بیماران سرطانی آشنا می‌کند به شکلی که هیچ فیلم و سریالی نتوانسته توصیف کند.این کتاب دو بخش دارد بخش اول که نوشته خود آقای صدر هستش و بخش دوم که توسط دخترشون نوشته شده و بجای پدر یک سال پایانی عمرشون رو توصیف می‌کنند.کتابی با توصیفات زیبا و دوری از وطن و مرگ در غربت.
در آرزوی روزی که همه از سلامتی کامل بهره مند بشوند.
          

            برای اولین بار هستش که با یک کتاب ارتباط برقرار نکردم.متاسفانه این کتاب اصلا موضوع خاصی نداره و از نظر آقای کرمنت همه آدم های روی زمین بیشعور هستند و بدون هیچ درکی از روحیات انسان اقدام به نوشتن این کتاب کردن.مثلا یکجا میگن که مامور های مالیات بیشعور هستند ولی نمیگن این شغلشون هست که مجاب می‌کنه که با مردم سخت و خشن برخورد کنن تا عدالت برقرار بشه و بیت المال پایمال نشه بلکه این رفتارشون نشون از بیشعوری نیست بلکه تعهد به کارشون رو نشون میده.
یا میگن انسان های داریم که مشکلات دیگران رو حل میکنن و عیب های دیگران را رفع می‌کنند ولی به محض انتقاد، خودشان ناراحت می شوند پس یک بیشعور ترش رو هستند.ولی غلط هستش هیچ انسان توانایی دیدن تمام عیب های خود را ندارد و همه ناراحت میشن؛ انسان گل بی عیب نیست پس دلیل بر بیشعوری طرف نیستش.
فقط در بعضی متن ها اشاره ای میکردن به آدم ها که بنظرم جالب بود در غیر این صورت اصلا این کتاب رو پیشنهاد نمیکنم من تا صفحه ۹۰ خوندم ولی ولش کردم که اصلا باورم نمیشه تونسته باشم یک کتاب رو نصفه نیمه رها کرده باشم.
          

            داستانش رو خیلی دوست داشتم و همینطور دقت در توصیف  جزییات و داستان هیجان انگیزی که داشتش اجازه نمی‌داد که از کتابش خسته بشی.
ولی برام جالب بود که اگر واقعا انسان به همچین دنیایی دست پیدا کنه که هیچ شخصی توسط عوامل طبیعی و تصادفی فوت نکنه و همینطور همه به تمام اطلاعات و علوم دست پیدا کنند آن هم توسط چیپ هایی که در ذهن هاشون کار گذاشتن خیلی دنیا یکنواخت میشد که حتی خود داستان هم اشاره کرده بود که می گفت مردم تنها به این دلیلی دانشگاه و مدرسه می روند که فقط یک مدرک رسمی داشته باشند.
          

            داستان قشنگی داشت و همینطور پایان خوشی داشت.نکته مثبتی که داشتش و من خیلی در فیلم ها و همینطور از همه مهمتر در کتاب ها به اون توجه میکنم شخصیت های زیاد داستان هستش که این کتاب زیاد از شخصیت های گوناگونی استفاده نکرده بود که باعث گیج شدن نمیشه و من این نکته رو دوست داشتم‌.فقط در بعضی توضیحات اغراق آمیز عمل کردند و خیلی داستان خوشبینانه تمام شد.
در کل کتابی هستش که ارزش وقت گذاشتن دارد و مجذوب کننده هستش.
          

            واقعا این کتاب رو پیشنهاد میکنم به تمام مردم که بتونن کمی نسبت به خودشون و دیگران اطلاعات کسب کنن و بیشتر با دنیای درونیشون دوست باشند.تو کتاب های روانشناسی یکی از بهترین ها هستش که چون نویسنده ی ایشون هم ایرانی هستن و مطابق با  فرهنگ خودمون این کتاب رو نوشتند خیلی بهتر می شود با مطالب و توضیحاتشون ارتباط برقرار کرد.
          

            خیلی داستان قشنگی داره مخصوصا با ترجمه خانم ملیحه فخاری که بسیار روان و ساده هستش.
با خواندن این کتاب خیلی بیشتر به احساست انسانی که دارید پی میبرید و متوجه میشید که  سرد و بی احساس بودن چه رنج هایی برای خود و دیگران دارد.
و باز در بعضی مسایل غم انگیز کتاب آرزو میکنید کاش مثل این پسر بودید و در مسایل پوچ و بیهوده و غم انگیز زندگی بیخیال می بودید.