یادداشت امیرحسین خوش طینت

                واقعا رمان زیبایی بود از خوندنش لذت بردم.
پوچی، تنهایی، عشق، مرگ مفاهیمی هستند که به زیبایی در قالب داستانی زیبا و پر کشش و جذاب قرار گرفته اند. شخصا از قلم نویسنده لذت بردم و تصمیم گرفتم باز هم از این نویسنده بخونم.
داستان در عین تلخی های زیادی که داشت زیبا و دلنشین بود، شوک های لحظه ای بی نظیر، شخصیت پردازی های عالی، و نکته ی دیگه اینکه داستان خیلی خلوته، تعداد شخصیت ها زیاد نیست، نیاز به قلم و خودکار نیست برای کشیدن چارت روابط خانوادگی و فامیلی و شجره نامه. برای همین برای خواننده ای که میخواد کتاب روان و راحت و در عین حال عمیق و پر معنا بخونه این کتاب لذت بخش خواهد بود.
بعد از خوندن کتاب حس زمانی رو داشتم که انگار یه فیلم خیلی تلخ رو نگاه کردم، کلی باهاش گریه کردم کلی حسرت خوردم کلی غمگین شدم از دیدنش ولی بعدش که تموم شده فیلم دیگه این  احساس  اندوه و غم رو نداشتم.
ترجمه کتاب هم خیلی خوب بود روان و گیرا.