یادداشت °•zari•°

°•zari•°

1402/08/29

                من خیلی با نثر و قلم جلال آل احمد، آشنا نبودم؛چون تنها کتابی که ازش خونده بودم،سرگذشت کندوها بود که از اون هم خیلی خوشم نیومد و زیاد تمایل نداشتم کتاباش رو بخونم
اما چیزهایی که از اول در این کتاب جذبم کرد:
یک جزئی نگری جلال بود.که تمام دیده ها و شنیده هاش رو مو به مو و جزبه جز توضیح داده بود که بسیار عجیب و جالب بود
دو نقدهای تند و تیز جلال در مورد مشکلات و سو استفاده ها در عربستان سعودی که به قول وی:مسائل بسیار است:)
و سه ته مایه های طنز رو می شد از متن کشید بیرون که دوست داشتم 

در کل تجربه ی شیرینی بود برام.با جست و جو فهمیدم که جلال،سفرنامه های دیگه ای هم داره که ان شاءالله اونهارو هم میخونم/گوش میدم 

پ.ن:کتاب رو با صدای زیبای<<مجید عسگری>>در ایران صدا گوش دادم
        
(0/1000)

نظرات

من خیلی دوس دارم این خسی در میقات رو بخونم،
اما در مورد کتاب‌های دیگه جلال چندان جذب نشدم، یعنی نتونستم با قلمش ارتباط خوبی بگیرم.
1
°•zari•°

1402/09/02

معمولا سفرنامه های نویسنده ها با بقیه نوشته هاشون متفاوته
بنظرم امتحان بکنید