یادداشت علیرضا شایق
یکی از افتخارات صنعتیزاده که در کتاب بسیار بر آن تاکید شده راهاندازی چاپخانه کتب درسی و یکسان سازی آنهاست. چنانکه در کتاب هم آمده پیش از آن هر استان و شهر و ولایتی برای خودش کتابهای درسی را تدوین و چاپ میکرد و صنعتی زاده با حمایت دربار پس از سفر افغانستان و انعقاد قراداد چاپ کتب درسی افغانستان، به فکر مترکز کردن کتب درسی و چاپ سراسری آنها میافتد و این کار را انجام میدهد که پس از گذشت نزدیک به هفتاد سال هنوز هم انجام میشود. البته آن زمان در بخش خصوصی و امروز در بخش دولتی! این کار را اگرچه از نگاه چاپ و نشر کاری سترگ میپندارند اما از دیدگاه تعلیم و تربیت نوین خسارتی زیانبار است که پس از هفت دهه هرگز از آن رهایی نیست. یکسان سازی کتب درسی در آموزش و پروش نوین امری پسندیده که نیست، بسیار ناپسند هم هست! بیتوجهی به تفاوتهای سرزمینی و زیستبوم فرهنگی و زبانی و عدم توجه به خلاقیت و ابتکار معلمان همه از نتایج خسارتبار آن است.
31
(0/1000)
نظرات
برداشت و نکته دقیقی بود. این کتاب را داشتم و مرسی از این معرفی که باعث شد برود سرلیست مطالعاتیام.
0
این مصداق اون کارهاییه که گاهی فکر می کنیم خوبه اما چون مطالعه و فکر و شناختمون کافی نبوده خیلی بد از کار درمیاد. اگر آقای صنعتی زاده نیت خیری داشتن خدا از سر تقصیرشون بگذره ان شاء الله
0
بله نکته حفظ زبان و فرهنگ نکته مهمی است ولی منافاتی با تمرکز زدایی تدوین کتب و البته آموزش زبان مادری ندارد. ضمنا کاری که اغلب نظام های آموزشی کرده اند این است که اصول و ضوابط و سرفصلها را تعیین کرده اند و تالیف و تدوین را به ایالات یا حتی مدارس و معلمان سپردهاند.
0
,به نظرم کار بدی نبوده. یک سری کتاب کلی برای تمام مناطق کشور جهت یکپارچه سازی ملت داشته باشیمو برای حفظ فرهنگ بومی هر منطقه هم میتوان کتابهای جدا از طریق معلمان آن منطقه تالیف و تدوین شود. اینکه کل کتابها توسط هر منطقه جداگانه نوشته شود بخصوص در شهرهای مرزی میتواند از نظر امنیت خطرآفرین باشد مگر اینکه روی آن نظارت دولت مرکزی باشد
0
وجیهه مهرابی
1402/05/25
0