به نظر من نان و شراب در میان مجموعه داستان هایی که سیلونه به رشته تحریر در آورده است، بهترین کتاب اوست. کتابی که در دوره ای از تاریخ ایران اگر به وسیله گروههای سیاسی خوانده شده بود و از آن آموخته بودند بسیاری از اتفاقات پس از انقلاب رخ نمی داد.