خوب یک اثر متفاوت دیگه بین آثار مصطفی مستور. جدا از این کتابش خوشم اومد. من  کتابهای مستور رو با وجود مضامین تکراری فقط و فقط به خاطر سبک خالص و ادبیات جالبش می خونم ولی این یکی اثرش ، مثل روی ماه خداوند را ببوس و سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار جالب بود. حتی شاید دغدغه های مطرح شده در این کتاب برای من ملموس تر بود.
لذت بردم و توصیه می کنم بخونیدش
فکر کنم با رمان های مستور بیشتر کنار می آم :))