بریده‌ کتاب‌های تذکره اندوهگینان

ما را پرسش راه زیستن بود و آنان را پاسخ راه مرگ.

و بدان که غم، اگر نبود حیات بی‌ثمر می‌بود و شادمانی گوهری می‌شد بی‌ارج. و غم، نه رنجش است که مجال برخاستن است بشر را و سرِّ خلقت جز این نباشد...

غریب آن نیست که تنش در این جهان غریب است، غریب دلی است که در تن غریب است.

دلدادگان را نخستین قدم انکار است.

کاش ما نیز گریخته بودیم برای هم.

زمان هیچ زخم را مرهم نیست.

آنکه پندارد مالک حقیقت است هلاک شود و آنکه پندارد طالب حقیقت است، باشد که رستگاری یابد. دوزخیان هم‌آنان‌اند که به جفا گویند ماییم حق و بهشت از آنِ آن کسان باشد که بجویند حقیقت را و خود حق باشند. گواراتر از آن دم که بدانی مالک حقیقت نیستی و باید بجویی آن را کدام لحظه است؟ هیچ.