✍🏼 پروندۀ مطالعات مهرماه با کتاب «مطلقاً تقریباً» بسته شد. کتاب برای ردۀ سنی نوجوان نوشته شده، ولی به گمانم لازمه پدر و مادرها هم بخونند.

فکر می‌کردم اگر همۀ بچه‌ها افکار و اتفاقاتی که براشون میفته رو مثل آلبی (شخصیت اصلی کتاب) همین‌قدر شفاف بیان می‌کردند،‌ چه انقلابی در تربیت پدر و مادرها رخ می‌داد.

اگرچه آلبی تنها سختی زندگیش درک نشدن بود و خیلی ساده و شیرین فقط خاطرات روزمره‌ رو با ذهن کودکانه‌اش بیان می‌کرد، وقتی می‌خوندمش همش می‌گفتم: «آخی! طفلکی. بگردم براش». حتی یه جا باهاش گریه کردم. از این جهت سراسر تلنگر بود برای منِ مادر.

چهل‌ و هشتمین کتابِ ۰۳
#چند_از_چند

#کتابخانۀ_اتاق_کناری
@anbarivaotaghekenari
        

          من از ته دلم دوست داشتم این کتاب رو دوست داشته باشم... اما نشد!
این سالها که از متن کتابهای تاریخ مدرسه دور شدم، از تاریخ خوندن خیلی لذت می برم. گاهی اوقات مطالعه کتابهای تاریخ برام به اندازه ی خوندن رمانهای معمایی و عاشقانه شیرینه. اما این کتاب دوباره من رو یاد کتابهای درسی انداخت.

کل کتاب کمتر از ۲۵۰ صفحه است و توی این حجم داره سیر چندهزار ساله ی شروع تاریخ تا پایان قرون وسطی رو شرح میده. ناگفته پیداست که چقدر هول هولکی و کلی از آب در اومده. فایده ش برای من این بود که مطالبی رو که به صورت مفصل در کتابهای دیگه مثل نگاهی به تاریخ جهان خونده بودم برام دوره می شد. اما قطعا اگر با مطالب بیگانه بودم دووم نمی اوردم و کتاب رو رها می کردم. 

به نظرم کتابهای تاریخی خیلی بهتری وجود داره و متاسفانه خوندن این کتاب رو توصیه نمی کنم.