این کتاب یکی از بهترین هاست:)
آگوست خیلی من را یاد خودم می انداخت همیشه ناراحت بودم و تنها رسما از خودم و قیافه ام بدم می آمد هیچ وقت دوست نداشتم تو آینه خودم رو ببینم و بخاطر همین و دلایل دیگر داستان های زیادی برایم پیش آمد  (حالا داستان ها بماند) ولی زمانی که با آگوست رو به رو شدم و فهمیدم آگوست کیست و چه مشکلاتی دارد سعی کردم مثل آن قوی باشم و از پس مشکلاتم بر بیایم یاد گرفتم از حق خودم دفاع کنم تا آسیب بیشتری نبینم آگوست خیلی چیز ها به من یاد داد( در کل افاقات داستان  و ناراحت کننده بود در حدی که واقعا بخاطر آگوست گریه کردم و پایان جذابی داشت و واقعا قشنگ بود. شاید اگر هر انسانی حداقل یک بار این کتاب را بخواند خیلی خوب باشد واقعا هم فیلم و هم کتاب هر دو عالی بودند)
آگوست یکی از شخصیت های مورد علاقه ی منه واقعا دوسش دارم:))))
        

          این چند وقت هر چی به هر کی پیشنهاد میدم که به نظرم شاهکاره چه فیلم چه کتاب بقیه با بهونه های چرت و پرت ی چیزی راجبش میگن که کَلم در ثانیه جوش میاره و دلم میخواد پامو از پهنا بکنم تو حلقشون.
انگار دورم پر شده از آدمایی حرفه من نمیفهمن چیزی ک من میبینم نمیبینن انگار اصلا خیلی از رنگ ها رو نمیبینن بعد جای اینکه به خودشون شک کنن به شاهکار هایی ک من بهشون معرفی میکنم توهین میکنن.😅
ولی در اعماق وجودم یک ترسی منو برداشته که نکنه واقعا نمیبینند نکنه من نتونم کسیو پیدا کنم که مثل من رنگا رو ببینه شاهکار ها رو درک کنه این هم خودش یه نمونه ای از تنها موندنه دیگه 
مثلا الان کسی نباشه بیام بهش بگم بنظرم محمود دولت ابادی یه نابغه است تو نویسندگی که یه کتابی بنویسه و کتاب تو رو ببره به یه روستای کویری ایران و در اوج فقر و درد و گشنگی دوران کنه و به مفهوم عشق و مادر بپردازه 
چه زیبا تمام کلمات این کتاب کنار هم میرقصند که حتی تمال نداشته باشی جهان روستایی و بی پولی و کارگری و لحظه ای ول کنی و به این زندگی شهری و ماشینی و رومزه خسته کننده برگردی 
این کتابم یدونه از اون شاهکار هاست که یکی از دوستام وسط کلاس دانشگاه از شدت بی حوصلگی از کلاس کتابو برداشت که یه صفحه شو بخونه و بعد با یه قیافه ک بهتره نگم چجوری برگشته بهم میگه خسته کننده نیست این کتابه برات ...:///
باید یوگا و تنفس عمیق و دوباره شروع کنم وگرنه دوباره دارم به قاتل شدن نزدیک میشم.
        

          با اینکه علاقه‌ی چندانی به ژانر درام ندارم؛اما این کتاب..:))
امان از دست این کتاب که مرا مشتاق کرد،با ماجراجویی هایش دلم را برد و اشک را در چشمانم همیشگی کرد:))
از نظر من این کتاب میتواند جزو قشنگترین کتاب های پرتقال باشد!