عالی! مخصوصاً این که آدم انتظار ندارد اطفال آن جماعت را wierd بخوانند!
یک‌جورهایی دل آدم خنک می‌شود!

خیلی ممنون. 
بنظرتون این مورد که گفتین مطالعات انجام‌شده از نمونه‌های weird استفاده می‌کنن رو میشه به مطالعاتی که اثرات درآمد خانوار و تعداد فرزند بر بقا و رشد فرزندان هم تعمیم داد و از این جهت نقدشون کرد؟
 این مطالعات، معیارهای رشد رو تحصیل، شغل و سلامت در نظر می‌گیرن و بر اون اساس، اثرات ذکرشده رو‌ می‌سنجن.
مثلاً این یه مقاله سیستماتیک ریویو هست که اومده یه بررسی جامع حول این موضوع کرده:

Does Household Income Affect children’s Outcomes?
https://link.springer.com/article/10.1007/s12187-020-09782-0

و به این نتیجه می‌رسه که توی اکثر مطالعات، درآمد خانوار با رشد شناختی و موفقیت تحصیلی؛ رشد اجتماعی، رفتاری و عاطفی؛ و سلامت جسمی ارتباط مستقیم داشته.

دو مدل کلی برای مکانیسم‌های این ارتباط مطرح می‌کنه:

۱- نظریه سرمایه‌گذاری: که میگه درآمد کم خانواده مستقیماً باعث کاهش منابع برای

- خرید هر چیزی که بچه‌ها برای معیشت نیاز دارن
- تهیه محل سکونت مناسب و رژیم غذایی سالم
- تهیه کتاب‌ها و سایر ابزارهای یادگیری
- بیرون‌رفتن و گذراندن تعطیلات

۲- مدل فشار بر خانواده (Family Stress Model): که میگه کاهش منابع خانواده باعث 

- پیامدهای منفی روی فضای عاطفی خانه
- و تحت فشار قرارگرفتن خانواده
- و در نتیجه، کاهش توانایی اون‌ها در ایفای نقش پدری و مادری 

ولی میگه از طرف دیگه ممکنه این ارتباط بدلیل مکانیسم‌های غیرمستقیمی باشه که با درآمد بیشتر صرفاً همبستگی دارن (عوامل مخدوش‌کننده). مثلاً:

- والدین با درآمد بالاتر احتمالاً همونایی هستن که از لحاظ شاخص سرمایه انسانی و اجتماعی هم جایگاه بالاتری دارن (اصطلاحاً افراد فهمیده‌تری هستن)؛ پس به تغذیه سالم و پیشرفت تحصیلی و شغلی بچه‌هاشون اهمیت بیشتری میدن.

خب شما دست به کار بشید و ترجمه اشون کنید 😁

ما خیلی ممنون میشیم 

پاراگراف اول رو میشه این‌طوری ترجمه کرد: یه فنی خونده که می‌خواد انسانی ببافه‌!😂

چه جااالب!
بیشتر بنویس. ❤

این مقاله هم بنظرم جالبه، از این نظر که میاد داده‌های پرسشنامه‌ای ۲۴ کشور از همه مناطق جهان رو بررسی می‌کنه.
https://www.redalyc.org/journal/3238/323856298002/html/

برداشتی که من از مقاله کردم این بود:

توی مقاله، ۳ شاخص رو بررسی می‌کنه:

- تحصیلات فرزند 
- اشتغال فرزند به کار
- تنبیه فرزندان از سمت والدین

با مطالعه مقطعی، توی ۲۴ کشور از مناطق مختلف این بررسی رو انجام میده.
دیتا رو هم از پرسشنامه‌های کشوری که با حمایت UNICEF جمع‌آوری شده بدست میاره.

آخرش به این نتیجه می‌رسه که تعداد فرزندان با سلامتی فرزندان ارتباط عکس داشته؛ اما دو نکته وجود داره:

۱) این ارتباط در خصوص شاخص‌های مختلف و بین مناطق مختلف (یا حتی کشورهای یک منطقه) یکسان نبوده.

برای مثال، تعداد فرزندان با اشتغال اون‌ها، توی آمریکای لاتین و کارائیب + خاورمیانه و آفریقای شمالی ارتباط مستقیم داشته. توی جنوب صحرای آفریقا هم همینطور؛ اما توی کشور نیجریه نه.
بالعکس، توی آسیای مرکزی و شرقی، ارتباطی بین این دو متغیر وجود نداشته.

بعد، میاد میگه که این اختلاف بدلیل ویژگی‌های فرهنگی‌ای هست که نادیده گرفته میشن.

۲) این ارتباط می‌تونه بخاطر خصوصیت‌های دیگه باشه.

 برای مثال، میگه والدینی که سطح تحصیلات بالاتری داشتن، کمتر از روش‌های تنبیهی توی تربیت بچه‌ها استفاده می‌کردن.

و والدینی که سطح تحصیلات پایین‌تری داشتن، بیشتر بچه‌ها رو می‌فرستادن سر کار.

البته، خانواده‌ها با تعداد فرزندان بیشتر هم همینطور بودن.

خوبه؟ 

ممنونم از یادداشت بی نظیرتون ؛)
جسارتا برای مطالعه  از کجا می تونیم به اثار این مولف دسترسی پیدا کنیم؟ همچنین آیا با همین موضوع و رویکرد از  مولف های دیگه  منبعی به فارسی ترجمه شده؟