جزئیات پست

به نظرم با اختلاف بهترین پست شما بود. خیلی حرف دل بود. جذاب، تا حد زیادی بی‌طرفانه و البته راجع به جلال. از جلال خواندن جذاب است. ممنون از وقت و انرژی که برای نوشتن این متن کردید.

درود؛   
«... از تماشا خسته ام. دلم یک دلِ سیر دعوا می خواهد.»
این پست خیلی خوب بود! جالب و خواندنی.
با علاقه خواندمش و بابتش از شما سپاس گزارم.
من جلال را خیلی دوست دارم و نثر توییتری اش را.  گرچه نقدهایی هم به او دارم. مانا و نویسا باشید.

کاش جاهای گنده‌تری بنویسی آقای سالاروند.
خیلی خوب بود این.

خیلی خوب نوشتید. من البته دستم به این کتاب هم نمی‌رود. جلال برای من این طوری است بعضی نوشته‌هاش را می‌توانم صد بار بخوانم بقیه را نصفه رها می‌کنم. ترجیح می‌دهم دو بار از روی سنگی بر گوری بنویسم تا خسی در میقات را تمام کنم. حتی غرب‌زدگی را با آن همه سفسطه و زمین و آسمان به هم دوختن دوست دارم. جاهایی که جلال نثرش از خودش جلو می‌زند مثل گلستان مثل آن یکی گلستان. بخشی از چرایی‌ش را در تحلیل شما یافتم.

پست قشنگی بود. این کتاب رو حتما می خونم. و این حرفتون هم که آدم توی حرف های این آدما درباره هم  غرض نمی بینه قشنگه. حرفاتون درباره تویبتر خیلی به دلم نشست

بسیار عالی ، همیشه نوشته های جلال را دوست داشتم و اکثر کتاب هایش را خواندم ، برخلاف نظر یک دوست که اینجا نوشتند خسی در میقات برایم دلنشین بود و متعجم که چرا سنگی بر گوری را نوشت و بدتر از آن چرا سیمین چاپش کرد، واقعا  دغدغه یک نویسنده روشنفکر باید بیادگار نگذاشتن فرزند باشد؟

قلمت نویسا، لذت بردم