بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

شنژن: سفری به چین

شنژن: سفری به چین

شنژن: سفری به چین

گی دولیل و 2 نفر دیگر
3.5
14 نفر |
10 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

28

خواهم خواند

22

سال 1997 «گی دودلیل» کارتونیست شناخته شده ی کانادایی برای کار به شهر شنژن چین می رود. این کتاب ماجرای سه ماه اقامت او در شهری ست که منطقه ی ویژه اقتصادی به حساب می آید. با حصاری الکتریکی و نگهبان های مسلح از بقیه ی کشور جدا شده و آدم های کمی در آن انگلیسی بلدند. در این سفرنامه مصور معروف، دو دلیل زندگی کسالت بار هر روزه اش سختی هایی که مانع زبانی ایجاد می‌کند و تفاوت ها و شباهت های فرهنگی میان شرق و غرب را با طنز همیشگی و تصویرسازی های خاصش روایت می‌کند.

لیست‌های مرتبط به شنژن: سفری به چین

نمایش همه
پیونگ یانگ: سفری به کره ی شمالیسرزمین مقدس: سفری به فلسطینیانگون: سفری به برمه

مجموعه‌ی سفرنامه‌های مصور

4 کتاب

مجموعه‌ی سفرنامه‌ی مصور انتشارات اطراف شامل کتاب‌های پیونگ یانگ؛ سفری به کره‌ی شمالی، یانگون؛ سفری به برمه و شنژن؛ سفری به چین، نوشته و طراحی «گی دولیل»، از گرافیک ناول‌های شناخته‌شده‌ای هستند که معمولاً نام‌شان در فهرست برترین گرافیک ناول‌ها به انتخاب مؤسسات و سایت‌های معتبر به چشم می‌خورد. گی دولیل سال ۱۹۶۶ در کبک کانادا متولد شد و در حال حاضر به همراه همسر و دو فرزندش در جنوب فرانسه زندگی می‌کند. دولیل حدود ده سال انیماتور بوده و همین باعث شده در طراحی خبره شود. او بیشتر با سفرنامه‌های تصویری‌اش درباره‌ی زندگی در کشورهایی که فضای سیاسی خاص دارند، از برمه و کره‌ی شمالی گرفته تا فلسطین، شناخته می‌شود. با این حال نمی‌توان او را نویسنده و هنرمندی سیاسی دانست، چرا که کتاب‌هایش تا حد زیادی بر زندگی روزمره و تجربه‌های شخصی‌اش در کشورهای مقصد تمرکز دارند. روایت‌های مستند و طنزآمیزی که البته از نقد اجتماعی خالی نیستند و با نگاهی خلاقانه فضای زندگی آن کشورها را به تصویر کشیده‌اند.

یادداشت‌های مرتبط به شنژن: سفری به چین

navid

1402/03/14

            علاقه‌مندی به چین و دانستن درباره‌اش این روز‌ها یکی از واجبات روزگار ما است.

این سفرنامه علاوه بر متن روان و ساده، طرح‌های بسیار جالبی دارد که باعث می‌شود شما در حین خواندن از آن لذت ببرید و صرفا درگیر اطلاعت خام نشوید. بد نیست بدانید که طرح‌ها رو خود نگارنده کشیده و در اصل کارش هم همینه.

اما نکته‌ای که در رابطه با این کتاب وجود دارد این است که سال انتشار آن ۲۰۰۶ است و به رغم پیشرفت‌های هر روزه در چین که خود کتاب هم به آن اشاره دارد، شما در حال قدم زدن در شنژن در سال های حدود ۲۰۰۶ هستید و باید تفاوتی بین آن زمان و اکنون این شهر قائل شوید، چرا که تغییرات بسیار گسترده بوده و تعمیم این تجربه به دیگر زمان‌ها کار چندان درستی نیست. 

خلاصه آن که با خواندنش گویا چند روزی در شنژن سال‌ ۲۰۰۶، قدم زدید. این رو هم اضافه کنم که متن تا حدی طنز است خنده بر لب شما می‌آورد، شما با خواندنش بلند بلند نخواهید خندید اما بی‌تفاوت هم رد نخواهید شد.