کتاب بسیار جذابیه و میاد نقش کلیدی و بی نظیر مادر رو روی آرامش جسمی و روحی کودک و سلامت روانی اون چه در دوران کودکی و چه در دوران نوجوانی و بزرگسالی بررسی می‌کنه. فقط باید توجه کرد که نباید هر مشکلی پیش اومد گردن مادر انداخت و نقش انتخاب و اختیار رو تو زندگی نادیده گرفت.
خوندنش رو از این جهت توصیه می‌کنم که اشتباهات گذشته درباره نسل بعدی تکرار نشه و درباره مشکلات فعلی افراد راهگشایی کنه.
با درنظر گرفتن این ملاحظات توصیه می‌کنم خونده بشه وگرنه ممکنه اثر عکس داشته باشه.

«مادری که کم داشتم» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/77038
          

            عنوان کتاب به اندازه کافی گویاست. در این کتاب در مورد غیبت عاطفی مادران و تاثیر آن در بزرگسالی صحبت شده است. نویسنده در سه بخش مختلف موضوع را به خوبی موشکافی کرده، خواسته‌های کودک از مادر، انواع غیبت‌ها و آسیب‌ها را آورده و در ادامه به روش‌هایی برای التیام دادن به این آسیب‌ها پرداخته است. نیمه دوم کتاب را می‌توان بیشتر برای روان‌کاوان مناسب دانست. اما خواندن‌شان خالی از لطف نیست و مطالب مفید بسیاری در دل آن‌ها نهفته است.
          

            بخش مادر مرزی برایم مثل این بود که نویسنده نوک تیز قلمش را روی قلبم فشار میدهد و مینویسد اما در مجموع کتاب برایم بیشتر این طنین را داشت که "مادری که کم نداشتم!" یعنی فهمیدم علیرغم چالش های زیادی که با مادرم دارم اما اینها ربطی به دوره کودکی من ندارد. برای هر کسی که این کتاب را بخواند یکی از این دو طنین را خواهد داشت چون نویسنده کتاب را بیشتر برای کسانی نوشته که واقعا دارای "کمبود مادری" هستند.
به هر حال جز این افراد، بسیار کتاب خوبی است برای هر کسی که مادر است و میخواهد مادر بشود. فقط یک نکته باقی می ماند: خواندن هر کتاب روانشناسی معمولا این حس را در ما پدید می آورد که "مطلوب بودن خیلی سخت است" و این کتاب هم ممکن است چنین حسی ایجاد کند. ممکن است هر مادری دچار عذاب وجدان بشود و گمان کند در حق کودکش کوتاهی کرده است. چرا این اتفاق می افتد؟ به نظرم علتش "جبرگرایی" است. جبرگرایی روانشناختی (که این کتاب هم از آن مبری نیست) یعنی این اعتقاد که اگر فردی کمبود الف را در کودکی داشت ناگزیر در بزرگسالی اختلال ب را خواهدداشت. این رویکرد جدا از اینکه نمیتواند درمورد همه افراد صدق کند، به جنگ اراده هم میرود، پس به ضرر درمان هم هست.
          

            برای مادر بودن لازم نیست صد باشید 
ولی لاقل ۳۰ باشیم...
یک بالش بازی کوچک آخر شب
یک گردش کوتاه روزانه داخل پارک
قصه ها و نقش های تخیلی با بچه حین آشپزی