خواندنش برای بار چندم( تجربه مجموعه آبنبات ها  ، آخرین و دومین نشان مردی :) ) بهم ثابت کرد قلم مهرداد صدقی و‌ سوژه ای عادی از دل زندگی روزمره ، برای یک طنز روان کافیست! کافی بودن خیلی مهم است ، شاید درخشان ترین رمان مهرداد صدقی نباشد اما خواندنی ، قابل قبول و از همه مهم تر لبخندساز است. 
آدم های غریزه وصلی همان شخصیت های آشنای مجموعه آبنبات ها هستند ، شبیه انیمیشن های کوتاه فرعی که پس از اکران و محبوبیت انیمیشن اصلی ساخته می شوند ، این هم یک خرده ماجرای مجزا از رمان بلند آبنبات هاست. البته برای خواندنش نیازی به خواندن آبنبات هل دار و دارچینی و ... ندارید‌.اگر خوانده باشیدشان از همان صفحه اول با آدم ها احساس آشنایی می کنید و اگر نخوانده باشید هم‌به ۱۰ صفحه نمی رسد که با محسن ، دایی ، بی بی و حتی قدرت پلنگ! حسابی رفیق می شوید. بنظرم نقطه قوت قلم آقای صدقی دقیقا همین جاست.
          

            داستان محسن با روایتگری آقای صدقی برای من حداقل دوست داشتنی ست.
نمی دانم نزدیکی نسل و به یاد داشتن دهه 70 باعث اش می شود یا کلا برای همه بامزه است. خیلی دوست دارم کسی کم سن و سال تر از من بخواند و نظرش را بگوید . دوست دارم بدانم برای آن ها هم طنز اش طنز است یا به بدبختی ها و خنده های ما با بهت و حیرت فقط خیره می شوند؟
امیدوارم این شخصیت ها را آقای صدقی ول نکند و حالا حالا ها با آن ها ادامه دهد ، امیدوارم هیچ قصدی برای هم آوردن سریع سر و ته داستان محسن نداشته باشد و خیلی طول بکشد . شخصیت ها ، محیط و شرایطی که نویسنده تا   الآن ساخته و پرداخته ، امروز به ثمر نشسته اند و فکر می کنم راحت بشود ده تا کتابی از این به بعد ازشان در آورد.
اما خود کتاب ، همان محسن مجموعه ی آبنبات هاست که اینبار ماجرایی در دوران ممنوعیت و جرم بودن ویدیو در اوایل دهه هفتاد دارد. دورانی که شاید که نه، قطعا از نظر متولدین هشتاد به بعد احتمالا ابلهانه و باورنکردنی ست ولی خوب چه می شود کرد این هم واقعیتی ست و بخشی از تاریخ با مزه ی ما. 
در دوران کمیته و جرم بودن دستگاه پخش فیلم وی اچ  اس ، محسن و دایی اکبر و قدرت پلنگ و آقای اشرفی یک فیلم خیلی مورد دار هم گیرشان می آید و باقی اش را خودتان بخوانید و کلی بخندید.
پی نوشت : من فیلم غریزه ی اصلی را دیده ام، اینی که در کتاب راجع بهش نوشته بود بیشتر می خورد پورن باشد تا غریزه اصلی .غریزه ی اصلی در زمان خودش فیلم بسیار مستهجنی محسوب می شد اما اینطوری ها هم نبود. دست آخر من نفهمیدم آن فیلم چه بود ؟
:))))))
          

            شخصیت های کتاب همون شخصیت های آبنبات ها هستن ..
آبنبات هل دار و نارگیلی و اگه خونده باشید دیگه شخصیت های این کتاب براتون غریبه نیستن..
کتاب بازم از زبان محسن پسر کوچیک خانوادس 
که همراه با داییش و قدرت پلنگ درگیر یه اتفاقی میشن 😁
بازم با یکی دیگه از کتاب های آقای صدقی فقط خندیدم :))
          

            یک خُرده داستان طنز با هنرنمایی و میانداری شخصیت های مجموعه کتاب های آبنبات ها. خرده داستان هم گفتم نه اینکه خیلی داستان کوتاهی باشد که در مقایسه با مجموعه آبنبات ها گفتم...

موضوع داستان هرچند به سمت ابتذال کشیده می شد (خودم هم خبر دارم که زیادی روی ابتذال در طنز حساس شده ام!) اما نویسنده سعی کرده بود عفت قلم را حفظ کند و کمتر به سمت مبتذل خندانی مخاطب رفته بود. هر چند که به گمان من بدآموزی های خودش را هم داشت. البته نه خیلی!

طنز روان و خوشمزه ای داشت، واقعا بعضی جاهای کتاب خنده دار بود و البته اگر دنبال معنا در دل طنز، توی این کتاب هستید، نباید خیلی دنبالش بگردید. بعضی طنزها، آموزش هم دارند که این کتاب خیلی به آن سمت نرفته. البته که خالی از مفهوم هم نیست ولی آن چنان که باید و شاید، نه!
          

            صبح شروع کردم و ناپیوسته خوندم تا همین الآن که تموم شد، دیگه شما خودتون متوجه شین که چقد جذاب بود که باوجود امتحان و کارهای روزمره... یک روزه خونده شد
اولش فکر میکردم مخصوص متاهل ها باشه، ولی نظرات توی طاقچه رو که خوندم فهمیدم اسمش غلط اندازه
 شوخی هاش درحد جملات سربسته ای بود که توی جلدهای آبنبات ها هم خوندیم. درمجموع بالای ۱۵ سال میتونن بخونن و گول اسمش رو نخورین😁
فقط قبلش حداقل دو سه جلد از آبنبات هارو خونده باشین تا بهتر موقعیت ها و شخصیت هارو بشناسین
در مجموع خوشمان آمد😄 شاد روانمان کرد
طنز قلم آقای صدقی خیلی هنرمندانه ست
          

            برعکس مجموعه‌های قبلی آقای صدقی با همین کاراکترها (مجموعه آبنبات‌ها)، این یکی که ظاهرا در ادامه‌ی قبلی‌ها بود و در حقیقت یک جور اسپین‌آف از آن مجموعه‌ها بود، از قوت داستانی ضعیف‌تری برخوردار بود. گره‌های قصه کمتر و ضعیف‌تر بود. و البته به طور ملموسی نوع طنزهای موقعیت تکراری بود.
اما خب در هر صورت امضای مهرداد صدقی توی اثر کاملا محسوس بود.